Mark Ronson

Mark Ronson, producer bekend bij jong en belegen, heeft een nieuwe tattoo: de in twee helften gebroken hartvormige discobal die de façade van zijn nieuwe plaat siert. Waarmee de man wiens naam voor eeuwig is verbonden met Amy Winehouse en Bruno Mars (en nog altijd minder met Queens of the Stone Age) ook zijn nieuwe stijl in de inkt zet: mondaine danspop in melancholisch schemerdonker, directe nawerking van zijn gestrande huwelijk. Het door liefst negen zangeressen gedragen Late Night Feelings fonkelt bij de fluwelen electrocountry van Nothing Breaks Like a Heart (eindelijk een bestaansreden voor Miley Cyrus), de tristesse van de titelsong en de korrelige soulfunk van Truth. Jammer dat chic het soms van inhoud haalt. En het plompe, door Angel Olsen voortgesleurde True Blue was de samenwerking te veel.