De Belgische filmverhuurder Lumière introduceert nu ook een reeks klassiekers. Er zit niet meteen een lijn in de eerste lading (de eerste drie titels worden binnenkort gevolgd door Pickup on South Street van Sam Fuller, The Innocents van Jack Clayton en A Wedding van Robert Altman) die zowel het beste biedt uit het klassieke Hollywood, het nieuwe Hollywood en de Europese cinema van de superauteurs.

I Was a Male War Bride (1949) **

Een van Howard Hawks’ meest extreme variaties op zijn favoriete komische tactiek: het ondermijnen van rollenspel en seksuele stereotypes. Tegen de realistische achtergrond van een verwoest Europa (de film werd grotendeels op locatie gedraaid op de puinen van nazi-Duitsland) ontwikkelt Hawks een komedie van de frustratie. Cary Grant is de onbeholpen Franse kapitein die met de no-nonsense Amerikaanse luitenant Ann Sheridan trouwt, maar door het militaire reglement geen nachtje alleen kan zijn met zijn kersverse bruid. Om haar te kunnen volgen naar Amerika, moet hij zich volslagen belachelijk maken door een strenge jurk aan te trekken en een pruik van een paardenstaart op te zetten. De oorlog tussen de seksen en tegen de legerbureaucratie inspireert Hawks tot een vinnige en ook wat bittere screwball comedy.

The Panic in Needle Park (1971) ***

De tweede film van ex-modefotograaf Jerry Schatzberg speelt zich helemaal af in het uitzichtloze wereldje van New Yorkse heroïneverslaafden van wie de regisseur de routine realistisch (de naalden gaan in close-up door de aders) observeert. Een piepjonge Al Pacino is de junkie die zijn nieuwe vriendinnetje (Kitty Winn) meesleurt in de hel. Schatzberg vermijdt elke vorm van melodramatische overdrijving (vele scènes zijn zelfs ondramatisch), maar hij geeft ons wel het gevoel dat we zelf in dit naargeestig milieu gesukkeld zijn. Onthutsende vertolking van Pacino, destijds door de Vlaamse pers afgedaan als een snel te vergeten Dustin Hoffman-kloon.

Il Casanova di Federico Fellini (1976) ***

Fellini’s hatelijk portret van de 18e-eeuwse libertijn, die hij bekijkt en beschimpt als een neurotische neukmachine, een marionet van het liefdesspel dat altijd vreugdeloos en mechanisch is. Fellini zet in al zijn films de realiteit naar zijn hand, maar gaat hier verder dan ooit in het reduceren van de hele wereld tot een summier rekwisietencircus in Cinecitta. In een typische scène zien we Casanova (hallucinant verbeeld door Donald Sutherland) roeien op glinsterende zeeën van zwart plastic. (P.D.)

P.D.