In de docu Free to Run toont Pierre Morath hoe lopen evolueerde van een excentrieke hobby tot een universele hype.
Je kunt tegenwoordig de straat niet meer op of ’s avonds het stadspark in, of daar heb je ze. Soms zijn ze alleen, nog vaker in groepjes, en vrijwel altijd hebben ze een trainingspak of een capuchon aan. En ook al kun je ze niet allemaal over dezelfde kam scheren, een significant deel van hen valt gewone passanten lastig, is geradicaliseerd of verslaafd, en er louter op uit om fysieke limieten af te tasten. We hebben het over die vermaledijde joggers natuurlijk, of wat had u gedacht?
Nochtans werd joggen lange tijd als een excentriek fenomeen beschouwd, iets voor freaks, rebellen of hippies. En hoogst ongezond bovendien, zeker voor vrouwen, die tot in de jaren zestig geeneens aan loopwedstrijden of marathons mochten deelnemen. De documentaire Free to Run toont hoe de sport sindsdien gaandeweg aan populariteit won, en in de slipstream van de emancipatiegolf evolueerde van een exclusief mannenclubje met rigide regels tot een universele en goedkope manier voor zowel mannen als vrouwen, amateurs of ervaren atleten, om hun conditie op peil te houden of zich lichamelijk te amuseren.
De docu toont welke rol Katherine Switzer daarin speelde, de eerste vrouw die in 1967 meedeed aan de marathon van Boston, maar achteraf werd gediskwalificeerd. Hoe het onafhankelijke loopmagazine Spiridon door de internationale atletiekfederatie IAAF als een bedreiging werd beschouwd. Hoe het sportschoenenmerk Nike zich vanuit Oregon tot een multinational ontwikkelde. Of hoe Steve Prefontaine, de golden boy van de Amerikaanse atletiek van de jaren zeventig, als eerste opkwam voor de rechten van de lopers door te pleiten voor een profstatuut.
De Zwitserse documentairemaker Pierre Morath, historicus, journalist en zelf ook een loopfanaat, laat verschillende pioniers getuigen, vult de talking heads aan met goed gekozen archiefbeelden en houdt er narratief flink de pas in, met veel muziek op de klankband en een vinnige montage. Zelfs wie geen bal in hardlopen geïnteresseerd is, hoeft zich dus geenszins te vervelen, al gaat Morath soms kort door de bocht door verschillende maatschappelijke tendensen – met voorop de strijd om gendergelijkheid – per se te willen linken aan de opkomst van het joggen. Alsof het volstond om the powers that be onder druk te zetten door op sneakers en met zweetbandjes en een hoog opgetrokken shortje een paar rondjes in het park te lopen.
Free to Run is soms wat dubieus in zijn verbanden en hypotheses, en soms wat te veel verpakt als een infomercial, maar tegelijk een onderhoudende en energieke trip door de geschiedenis van het lopen.
FREE TO RUN ***
Pierre Morath
DAVE MESTDACH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
