Ik ben wat ik van anderen leerde. Vandaar dat ik mezelf enigszins ‘flou’ onder een galerij ‘scherpe’ helden tekende: (van links naar rechts:) Bob Den Uyl, Woody Guthrie, Jan Arends, Pablo Picasso, Jean Sibelius, Pierre Alechinsky, August Strindberg, Bob Dylan, Albrecht Dürer en Mario Vargas Llosa. Schrijvers, componisten en schilders naar wie ik altijd teruggrijp, naast nog eens een dertigtal anderen. Een mens kan geen lichtende voorbeelden genoeg hebben, vind ik. Er is véél dat verlicht moet worden.

Mijn passie voor kunst en cultuur heb ik als kind meegekregen. Thuis praatten we over weinig anders dan platen en boeken, en ik heb pas laat ontdekt dat dat niét de normaalste zaak van de wereld was. Van opleiding ben ik graficus en van beroep muzikant, maar diep vanbinnen voel ik me vooral een lezer. Sinds mijn dertiende verzamelde ik een bibliotheek van een kleine achtduizend boeken, die ik blijf herlezen. Mijn eigen, kleine privéparadijs.

Lezen, muziek maken en tekenen, dat is mijn manier van bidden. Het geeft een vierde dimensie aan mijn leven, het maakt de werkelijkheid minder plat en banaal. ‘A thing of beauty is a joy forever’: het is een van die clichés waar je het alleen maar roerend mee eens kan zijn. Er is maar weinig dat zoveel vervulling schenkt als schoonheid, en dat zo diepgaand troost.

‘De Bob Dylan van de Lage Landen’, schrijven ze wel eens over me. Bob Dylan zou vereerd zijn! Nee, laten we toch een beetje ernstig blijven. Voor elke up waren er een heleboel downs. Maar in veertig jaar ben ik niet één keer een artistiek compromis aangegaan. Misschien is dat wel iets om heel trots op te zijn. Ik heb nooit gedacht dat ik ‘moest volgen’. Voor mij duurde eerlijk altijd het langst.

Ik maak me weinig illusies over mijn eeuwigheidswaarde. Daarvoor ben ik niet ijdel genoeg. Langzaam maar zeker zal ik vergeten worden, en op een dag zal helemaal niemand nog weten wie ik was en wat ik deed. Maar daar zit ik niet mee. Ik ben heel blij met de kansen die ik heb aangenomen. Ik heb ontzettend veel geluk gehad.

Kris de Bruyne (57) zal de geschiedenis ingaan als de man die zijn volk in het Nederlands leerde rocken. Volgend jaar viert hij veertig jaar op de planken. Info: www.krisdebruyne.be.

Opgetekend door Wouter Van Driessche

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content