Black Swan (2010; Fox,***) Hoewel het brutale realisme van The Wrestler (2008) stilistisch afweek van het maniërisme en de vormexperimenten van zijn vorige films, keert Darren Aronofsky met deze briljant geregisseerde balletfilm vol seksuele onderdrukking, erotische spanningen en mentale aftakeling terug naar de schizofrene en paranoïde wereld van Pi (1998), Requiem for a Dream (2000) en The Fountain (2006). Natalie Portman werd terecht bewierookt om haar vertolking van de danseres die zichzelf tot de perfecte belichaming van de Witte Zwaan/Zwarte Zwaan wil kneden in een eigenzinnige bewerking van Tsjaikovski’s Het Zwanenmeer. Aronofsky liet zich voor de dubbelzinnige relatie tussen de dictatoriale choreograaf en diens topdanseres alsook hun gezamenlijke drang naar perfectie inspireren door Powell & Pressburgers The Red Shoes uit 1948.

Silent Souls (2010; Twin Pics;***) Miron hield zielsveel van zijn vrouw Tanya. Na haar overlijden baart hij haar op, wast haar lichaam met wodka en voert haar – allemaal strikt volgens de rituelen van de Meryacultuur – naar de oever van een rivier om er haar lichaam te verassen en aan de natuur terug te geven. Het Meryavolk bestaat wel degelijk, maar de rituelen zoals ze in de film worden uitgevoerd, zijn compleet verzonnen. Mythes maken nu eenmaal deel uit van Silent Souls, een meeslepend filmisch gedicht over onvoorwaardelijk liefhebben. Regisseur Aleksei Fedorchenko drukt zich bijgevolg met overwegend dromerige en bevreemdende beelden uit. Hoewel de mistroostige industriële landschappen een bedrukt gevoel en een melancholische sfeer oproepen, doorspekt Fedorchenko deze fascinerende fabel over leven en liefde met milde humor en vitaliteit.

The King’s Speech (2010; Paradiso;***) Heerlijk acteurdrama over de stotterende King George VI, de vader van de huidige Queen. De onmogelijkheid zich in publiek uit te drukken was wel degelijk een handicap voor de prins, die in 1937 tegen zijn wil koning van Groot-Brittannië werd. Het plezier van de film schuilt in de vinnige dialogen, maar het zijn de aangrijpende vertolkingen van Colin Firth (als de stotterende prins) en Geoffrey Rush (als diens spraaktherapeut) die de kijker finaal inpakken. Dit bijzonder geanimeerd vertelde drama heeft tevens het klasseonderscheid als onderwerp. De elitaire positie van koning, prins, kardinaal en regeringslui tegenover de common man is de bron van een rijke milieuschets.

TRAKTEERT OP

KNACKFOCUS .BE

(P.G.); (P.G.); (P.G.)