SUPERCHICKS. Een kei die zich geen vragen stelt bij het kippenkweekproject van Koen Vanmechelen. De tentoonstelling daarentegen blijft verrassend fris.

Z33

ZUIVELMARKT 33 IN HASSELT, TOT 31 OKTOBER. tel. 011 29 59 60 en www.limburg.be/z33

Koen Vanmechelen, Cosmopolitan Chicken Project

Koen Vanmechelen is dan misschien niet de eerste die met levende dieren in de weer is, hij maakt er in ieder geval grondig werk van. Zijn Cosmopolitan Chicken Project draait integraal rond het thema kip: hoe ze te kruisen, op te zetten, op film vast te leggen, naar een kosmische dimensie te sturen en noem maar op. Kip, kip en nog eens kip. Vanmechelen is er zo hardnekkig in dat je overvallen wordt door een toenemende vertwijfeling. Heeft hij last van een knagende obsessie? Is dat wel pluis, levende hanen in een museum? En een eierdooier als zon, wat moet je daar eigenlijk mee? Maar hoe je het ook draait of keert, het Kosmopolitische-Kippen-Project blijft in de kleren hangen, zelfs al vind je pluimvee eigenlijk alleen interessant onder een laag zoetzure saus.

De tentoonstelling in Z33 doet het kweekproject uit de doeken aan de hand van foto’s en afgewerkte installaties. Vanmechelen is al zeven jaar in het getouw met het kruisen van bestaande kippenrassen. Uit al dat mixen moet ooit een superbastaard voortvloeien, te beschouwen als een ultieme, kosmopolitische, levende schepping. Het kweekproject laat vergelijkingen toe met de menselijke realiteit (de multiculturele wereld, genetische manipulatie). En het verschilt met wat echte kippenkwekers doen omdat zij raszuiverheid nastreven en Vanmechelen juist niet. De tentoonstelling verschaft inzicht in de werkzaamheden totnogtoe en een ding moet je Vanmechelen daarin nageven: als kunstenaar blijft hij vlot op de sporen. Best mogelijk dat zijn offspring ooit als een rariteit bestempeld wordt, maar de installaties houden in elk geval steek, zowel visueel als qua strekking. Dat de toch nogal vreemdsoortige thematiek werkt, ligt overigens ook aan de grappige kant van de zaak. Vanmechelen bijt zich vast in zijn voortplantingsproject en dat zullen we geweten hebben, alle dioxinecrisissen en salmonellaplagen ten spijt. In het museum komt het zenuwachtige gekakel je al van ver tegemoet, een gevolg van de video Conversation waarin kippen een mechanisch, repetitief geluid produceren. Vervolgens vind je een koppel rode kamhoenen in een kloeke, met een videoprojectie opgeluisterde ren. Aandacht verzekerd, want levende beesten in een artistieke context weken nu eenmaal reacties los. Een opgezette kruising tussen een roofvogel en een kip oogt acceptabel maar blijkt volstrekt artificieel, een haan met twee koppen – ook opgezet, en al even artificieel – zorgt onvermijdelijk voor de onrust die vergissingen van de natuur meebrengen. Glazen eieren op de grond doen wat denken aan de glazen Arte Povera-sculpturen van Luciano Fabro, terwijl een klein, industrieel kweekstation verwant lijkt met de eerste Cloaca van Wim Delvoye. Sprekende foto’s, indringende video’s, installaties met een toefje drama, kortom, de kunst van Vanmechelen past zonder veel strubbelingen in de huidige artistieke context. En dat niet alleen: je komt wel meer kippen tegen in kunstland, net zoals er nog andere kunstenaars zijn die zich bezighouden met genen, misbaksels en multiculturele kwesties. Al zijn er maar weinig die zich met dezelfde ijver op de kip storten. En daar zit het hem dan ook: zo fanatiek, zo veel betekenis op dat dunne kippennekje geladen. Je hoort ons niet zeggen dat het wringt, maar is dat, alles in acht genomen, toch niet wat veel voor een eenvoudige hen? Els Fiers

Els Fiers