Kleine overwinningen

Het nawoord legt meteen de sterkte en de zwakte van dit boek bloot. Régis Loisel ((auteur van de Peter Pan– en Magasin General-strips) prijst daarin de bewonderenswaardige inzet en het engelengeduld waarmee auteur Yvan Roy zich heeft ingezet om zijn zoon met een autismespectrumstoornis (ASS) zo veel mogelijk als elk ander kind te laten opgroeien. Terloops alludeert hij op een voorgeschiedenis met een onpersoonlijke tekenstijl en onvoldragen projecten. Het heldendom van Roy als ouder, die door volgehouden training zijn zoon grotendeels uit zijn isolement en uit zijn vaste rituelen heeft kunnen halen, staat voor elke lezer buiten kijf. Jammer genoeg bewijst Kleine overwinningen ook dat heldendom in het echte leven niet noodzakelijk een goed boek oplevert. Voor een liefdesverklaring aan zijn zoon of een algemeen boek over opvoeding zijn de therapeutische ideetjes die Roy uitprobeert te gedetailleerd uitgewerkt. Daarmee lijkt hij vooral een punt te willen maken bij zorgverleners, die volgens hem kinderen met ASS te beschermend aanpakken. De timing zit vaak wel goed, maar stilistisch tilt Roy het boek niet boven de functionele getuigenis uit. De stroeve vertaling helpt ook niet bepaald.