Keeley Forsyth

‘Als blokken metaal die uit de lucht vallen’, zo omschrijft Keeley Forsyth de songs op haar debuutalbum. Wie bij Aldous Harding al ongemakkelijk begint te schuifelen, maakt zich beter ver uit de voeten. Nee, Forsyth schuwt het theatrale niet, terwijl ze het puin onder haar trauma’s ruimt en daar een met roet en rot vertakte woestenij blootlegt. Bijna logisch, als actrice die te zien was in verschillende BBC-reeksen. Componist/pianist Matthew Bourne kruipt mee onder de huid, waar de indringende stem en getormenteerde songs van Forsyth dezelfde haarvaatjes beroeren als Karen Dalton, de oude Scott Walker en Nico. ‘Is this what madness feels like?’ zucht ze bij het begin van Lost. Elders figureren zwarte stieren, oude eiken, veel schaduw en héél veel regen. Vrolijk is anders, maar zo gaat dat.