FILMS: *** EXTRA’S: 0 (MGM DVD)

Zijn twee Beatlesfilms ( A Hard Day’s Night, Help!), zijn flitsende montagekunstjes en zijn gevoel voor alles wat trendy en psychedelisch was, maakten Richard Lester tot een van de sleutelregisseurs van de sixties. Maar ook zijn werk uit de jaren zeventig is dringend aan herwaardering toe, zoals de recente dvd-uitgave van twee van zijn onderschatte films demonstreert.

Lester werd pas enkele weken voor de opnamen van start gingen ingehuurd om Juggernaut in te blikken: het resultaat is een mooi voorbeeld van hoe een regisseur met een sterke persoonlijkheid een routineklus volledig naar zijn hand zet. De premisse laat een voorspelbare actieprent vermoeden: een terrorist die zich Juggernaut noemt, heeft aan boord van het cruiseschip HMS Britannic zeven bommen geplaatst die zullen ontploffen als hij niet het gevraagde losgeld van 500.000 pond krijgt. Omdat op zee een hardnekkige storm woedt, kunnen de 1200 passagiers niet met reddingssloepen geëvacueerd worden. Dus wordt een team experts (geleid door Richard Harris en David Hemmings) aan boord gehesen om het vernuftig verborgen ontstekingsmechanisme onschadelijk te maken.

Juggernaut gelijkt helemaal niet op wat je zou verwachten: The Poseidon Adventure met explosieven. Lester introduceert een cynisch toontje in het rampenscenario, ensceneert het leven op het cruiseschip als verveelde slapstick en ontdoet de reddingsoperatie van alle opgeklopte heldhaftigheid. In zijn no-nonsensebenadering wordt hij stevig gesteund door de onopgesmukte, realistisch aandoende fotografie van Gerry Fisher.

Ofschoon Cuba volledig werd opgenomen op locatie in Spanje, vat Lester perfect de broeierige sfeer in Havana in 1959, aan de vooravond van de revolutie die Castro aan de macht brengt. Sean Connery, die toen zijn 007-imago nog niet helemaal van zich had afgeschud, zet een kanjer van een antiheld neer: een Britse huurling die van een van Batista’s corrupte generaals de opdracht krijgt om ter plekke de nakende revolutie te komen ontwrichten. Zijn strijd tegen de guerrilla brengt hem finaal in gewetensnood, wat nog wordt bemoeilijkt als zijn vroegere minnares (Brooke Adams), die hij ontmaagde toen ze nog minderjarig was en nu ongelukkig getrouwd is met een grootgrondbezitter, weer in zijn leven verschijnt.

Net als de weifelende Connery weet ook Lester niet goed te kiezen, en zwalpt zijn film wat stuurloos heen en weer tussen love story en politieke thriller. Zeker geen onverdeeld succes, biedt Cuba bij vlagen briljante cinema – de openingsmontage van het bedrieglijk paradijselijke eiland, de versplinterende montage van een aanslag tijdens een feestelijk banket in een spiegelzaal – en contrasteert ook hier Lesters ontnuchterende visie op avontuurlijk heroïsme weldadig met de Hollywoodversie.

P.D.