JONGE ZWANEN

De bikkelharde balletwereld in JONGE ZWANEN. 'Pijn is fijn' als motto voor negenjarigen.

Zaterdag 1/9, 19.45 – vtmAls ie maar geen voetballer wordt… Dan maar ballet? Jonge zwanen, nieuw op vtm, toont dat de weg naar – ooit, eventueel – het Bolsjojtheater niet over rozen gaat.

Wie zijn die Jonge zwanen?

DRIES MARTIN (CREATIEF DIRECTEUR EYEWORKS): Alle kinderen en jongeren die met een ongeziene overgave school lopen aan de Koninklijke Balletschool in Antwerpen. Velen voelen zich geroepen maar uiteindelijk er is maar voor enkelen een carrière weggelegd. Het vraagt een geweldige opoffering en een sterke gedrevenheid om een bijzonder hoog niveau te halen. Naast talent en passie moet je ook nog eens een perfect balletlichaam hebben.

En welke mensen bevolken deze bijzondere wereld?

MARTIN: Een hele schare mensen. Er is Jade, negen jaar en heel gedreven. Zij krijgt in haar eerste les de slogan ‘balletpijn is fijn’ te horen maar dat schrikt haar niet af, ballet is haar droomwereld. We volgen ook de 12-jarige Wolf, die ondervindt dat bakken talent nog altijd op een weerbarstig lichaam kunnen stuiten. En er komen oudere leerlingen in beeld, die al de wereld rondreizen om audities te doen. Zo is er de 18-jarige Vicky: zij heeft veel in haar mars maar wil ook jong en onbezonnen kunnen leven.

Opoffering, pijn is fijn… hoe vermijd je dat de docusoap geen tranendal wordt?

MARTIN:(lacht) Het blijven kinderen, hé. Natuurlijk hebben die ook graag plezier. Bijvoorbeeld wanneer er op internaat een onverbeterlijke slaapkop uit zijn bed gelicht moet worden. Alles was voorhanden om er een frisse docureeks van te maken. We laten de kinderen het verhaal vertellen vanuit hun eigen standpunt. We maken bijgevolg geen gebruik van een voice-over.

Liet de balletwereld gemakkelijk buitenstaanders in hun midden toe?

MARTIN: Onze kleine vaste ploeg, één man en één vrouw, heeft gaandeweg een band van wederzijds respect weten op te bouwen met de leerkrachten en leerlingen. Zij hebben het reilen en zeilen daar een jaar lang gevolgd, in het begin zelfs zonder camera en vaak met kleinere, minder opvallende toestellen. Men mocht zich niet anders gaan gedragen door de aanwezigheid van een camera. En uiteindelijk heeft die aanpak een mooi, intiem beeld opgeleverd.

Zullen er achteraf beelden op ons netvlies gebrand staan?

MARTIN: Ik denk meteen aan die ‘balletpijn is fijn’-leuze in het pre-klasje. Het is niet alleen de leerkracht Lina Baclaine, een bijzondere vrouw, die daarvan overtuigd is maar ook die jonge kinderen zelf. Het is beklijvend om de zelfopoffering in hun ogen te zien: deze oefeningen moet ik doen om later ballet te kunnen dansen.

(H.V.G.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content