‘Evita’ door de autoboxen, ‘Six Feet Under’ in de dvd-lader en ‘Guernica’ op de koffiemok: Actrice Joke Devynck – nu te zien in de film en tv-serie ‘Vermist’ – graait in haar culturele doos.

* Het grote publiek kent je als Tony in ‘Flikken’. Volg je zelf series?

Ik ben een grote fan van Six Feet Under. Voor mijn verjaardag kreeg ik drie seizoenen cadeau, zalig! Als ik meer thuis zou zijn, zou ik misschien Desperate Housewives wel volgen, en naar vrouwenfilms op VijfTV en Vitaya kijken. Soms doet dat eens deugd, zo’n slecht gemaakte weekendfilm op tv. Liefst dan nog een gebaseerd op waargebeurde feiten.

* In ‘Vermist’ speel je een rechercheur. Een krimi-liefhebber?

Neen, politiethrillers liggen me niet, humoristische literatuur trouwens ook niet. Voor het boekenprogramma Uitgelezen moest ik eens Superchick van Stephen J. Martin lezen. Mens, viel dat tegen. Het is een verhaal over dertigers in een Ierse pub die muziek willen maken en uiteindelijk elkaars vriendinnen afpakken. Leuk om te verfilmen, dat wel.

* Wat lees je dan wél graag?

Na De Vliegeraar ben ik nu bezig in Duizend schitterende zonnen van Khaled Hosseini. Het boek gaat over twee onderdrukte vrouwen in Afghanistan. Echt gek hoe poëtisch die man kan schrijven over oorlog. Geschiedenis van de liefde van Nicole Krauss heb ik ook met plezier gelezen. Toneelstukken lees ik niet graag, behalve Tsjechov dan. Vrouwenleugens van Ljoedmila Oelitskaja – volgens kenners de nieuwe Tsjechov – is wel straf.

* Heb je muzikaal talent?

Steracteur, Sterartiest niet gezien zeker? Ik kán gewoon niet zingen, ik zing zoals Jane Birkin en Charlotte Gainsbourg: alles op dezelfde toon. Al heeft hun muziek eigenlijk wel iets. Ze straalt een soort naïviteit en melancholie uit die verdomd sexy zijn.

* Is dat muziek die je vaak draait?

In de auto luister ik naar de soundtracks van Evita en Vengo, en thuis leg ik veel jazz op. Miles Davis, Billie Holiday, Django Reinhardt, Ella Fitzgerald, zulke dingen. Maar evengoed Zuid-Amerikaanse muziek, omdat ik daar blij van word. Buena Vista Social Club natuurlijk, maar ook bijvoorbeeld Cumbia Cumbia, een verzamelcd’tje dat we uit Honduras hebben meegebracht. Ik hou ook erg van zigeuner- en Joodse muziek, daar zit veel ziel en pit in.

* Ook liefhebber van gipsy cinema dan?

Ja! Vraag me niet waarom, maar ik heb zeker een uur gebleit na Underground van Emir Kusturica. Ik ben heel gevoelig voor sfeer, en die film was helemaal raak.

* Welke films uit je jeugd blijven je altijd bij?

Annie, omdat ze zo’n stout en rebels meisje was. Ik herinner me ook nog Silas, een serie over een jongetje op een zwart paard. Alles waar avontuur in zat, vond ik goed, want ik wilde toen ontdekkingsreizigster worden. Een beetje zoals Bruce Parry, die in de BBC-reeks Tribe op zoek gaat naar de laatste stammen. Heerlijke televisie is dat.

* Je volgt schilderkunst aan de academie. Heb je grote artistieke voorbeelden?

Lucian Freud, de kleinzoon van Sigmund, schildert weergaloze portretten. En de oude meesters als Chagall en Gaugain blijven natuurlijk geweldig. Als ik schilder, werk ik veel met foto’s. Maar aan die van Stephan Vanfleteren raak ik niet. Ik heb net zijn fotoboek Belgicum gekregen, al heb ik eerlijk gezegd nog de tijd niet gehad om er op mijn gemak in te bladeren.

* Wat is je grootste culturele miskoop?

Een koffiemok met Guernica van Picasso erop! Compleet fout, maar ik heb hem gekocht om mijn man ( acteur Johan Heldenbergh) te plagen. Ik heb het drie dagen mogen horen. Kunst wordt soms te ernstig genomen, niet?

‘Vermist’ speelt vanaf 31 oktober in de bioscoop. De fictieserie zal in 2008 op VT4 te zien zijn.

Thijs Demeulemeester