Jim James

Een plaat openen met een lied uit Pet Sounds, zélfs al is het een coversplaat: na een ep gewijd aan George Harrison harkt Jim James (My Morning Jacket) nu nog meer durf bijeen. Hij jongleert sober maar ongegeneerd met bont materiaal: romantische jazz, sixtiespop, zoete country. Neem het kekke Sonny & Cher-hitje Baby Don’t Go, in zijn handen een naiëf gedroedeld pianomelodietje, weliswaar gedrenkt in zijn typerende vocale galm. Nog zotter zingt hij twee wijsjes van de vooroorlogse jazzcrooner Al Bowlly. Sliep zijn kaak nog na een tandartsbezoek? Het zou alleszins dat iele gekerm verklaren, want in het hogere register verliest James weleens de voeling met het sociaal aanvaardbare. Vooral die capriolen maken deze bundel, die ook songs van Willie Nelson, Bob Dylan en Dianne Izzo omsluit, onnodig grillig.