Je bent jong en je rouwt wat

Eerste zin ‘Jij gaat hierover schrijven, hè?’

Lisanne van Sadelhoff was vijfentwintig toen ze te horen kreeg dat haar moeder Paola een uitgezaaide darmkanker had en dat genezing er niet in zat. Het was een kwestie van maanden, van een half jaar misschien. Die informatie trof Van Sadelhoff als een steen in het gezicht. Ze besliste drie weken te stoppen met werken en een tijdje niet maar naar feestjes te gaan, en dan zou ze er wel overheen zijn, dacht ze, maar in plaats van de nakende dood van haar moeder te verwerken verdrong ze die alleen maar, tot ze uiteindelijk, een half jaar na de dood van haar moeder volledig blokkeerde en in therapie moest. Je bent jong en je rouwt wat is het verslag van die periode, van de bekendmaking van de kanker tot vandaag, want ook al is Van Sadelhoff inmiddels gestopt met haar therapie, aan het rouwen is nog geen einde gekomen.

Dit is geen doordeweeks, bedrukkend boek over rouwen. Van Sadelhoff wilde haar onderwerp immers op een aanstekelijke en toegankelijke manier brengen. Oké, de dood van je moeder is geen pretje, maar daarom moet een ander er nog niet per se depressief van worden. Vandaar de lichte bladspiegel en opmaak van het boek en de vele spitsvondigheden, zoals het eindeloze spel met clichés die buitenstaanders tegen je zeggen wanneer je opmerkt dat je moeder net gestorven is, en zelfs een poëtische ode aan de Oxazepam die Van Sadelhoff verlichting bracht.

Haar moeder beschrijft ze als een levenskunstenares die nooit instortte, de wereld perfect op haar waarde wist te schatten en ‘Laat lopen die kip’ zei wanneer iets niet de moeite waard was. Haar vader is de groentenkweker wiens gezin niets tekortkwam, net zo min als zijn witlof en komkommerplanten. Een gelukkig koppel was het. Toen haar moeder wietolie kreeg tegen de pijn, stond ze erop dat vader meedeed, en dan gebruikten ze steevast meer dan nodig. Het zijn zulke passages waardoor dit boek boven het maaiveld uitsteekt, scènes waarin tederheid en levenslust het halen op de dood, ook al weten alle betrokkenen dat het maar voor even is.

Je bent jong en je rouwt wat ****

Lisanne van Sadelhoff, Das Mag, 319 blz., ? 22,99.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content