Jan Bosschaert

1 Waarom wilde je dit verhaal tekenen?

Jan Bosschaert: Toen ik op een keer voor mijn serie Jaguar aan het signeren was in Frankrijk, liep ik Zidrou tegen het lijf. We kenden elkaar van heel lang geleden bij het weekblad Spirou/Robbedoes. Hij zei dat hij graag een verhaal voor me zou schrijven. Ik dacht dat er niets van zou komen, maar een poos later kwam hij met Horizontaal op de proppen. Hij vond dat ik er de ideale tekenaar voor was, omdat ik volgens hem goed vrouwelijke emoties kan weergeven. Dat vond ik een mooi compliment. Het is ook een noodzakelijke vaardigheid voor dit boek. Er gebeurt niets in: Sybil moet een groot deel van de zwangerschap blijven liggen en wachten op de bevalling. Het enige wat er te tekenen valt, zijn altijd dezelfde personages in altijd hetzelfde interieur – ik heb trouwens een hekel aan stoelen en tafels tekenen.

Van de eerste keer dat ik het las, kon ik me goed inleven in het verhaal. Ik heb zelf twee kinderen en een goed ontwikkelde vrouwelijke kant. Dat helpt. Ik kreeg het echt moeilijk bij sommige emotionele scènes.

2 Waarom heeft het zolang geduurd voordat het boek er kwam?

Bosschaert: De eerste contacten dateren inderdaad van meer dan vier jaar geleden. Maar ik ben er pas echt aan beginnen te tekenen toen mijn schoondochter hetzelfde meemaakte. Dat was een soort nu-of-nooitervaring. Toen het getekend was, heeft het ook nog bijna een jaar geduurd voordat de uitgeverij het uitbracht. Dit boek was dus een zware bevalling, maar ik ben toch heel blij dat er nog altijd interesse was vanuit het Franse taalgebied (Horizontaal verschijnt tegelijk ook in het Frans, nvdr.), want sinds Jaguar begin jaren 2000 had ik niets meer in het Frans gepubliceerd.

3 Waarom teken je je strips tegenwoordig het liefst in potlood?

Bosschaert: Als je je potloodtekeningen inscant en het contrast wat verhoogt, bespaar je je de moeite van het inkten en het potlood uitgommen, wat vroeger nodig was om de tekeningen te kunnen drukken. Ik heb een hekel aan inkten, omdat je dan al die mooie potloodlijnen verliest, al vind ik dat er bij de scans van Horizontaal nog te veel details verloren zijn gegaan. Ik had graag nog wat meer ruwheid en schaduwen bewaard in de tekeningen. Dat is mijn reflex als schilder: bij mijn schilderijen heb ik de complete controle over hoe mijn werk eruitziet. Gelukkig dat een strip maken tegenwoordig ook op deze manier kan, dat bespaart me al die zever met inkt. Ik ben klaar om al mijn inktpotten weg te gooien.