Met de elektronische popgroep The Shamen slaagde hij erin ecstasy te promoten op de BBC zonder dat de televisiebonzen het doorhadden. Sinds de groep het voor bekeken hield, stopt Mr C zijn aparte gevoel voor humor in zijn deejaysets.

Change (End Recordings/News)

Deejayset zaterdag 6 juli op House Torhout.

www.housetorhout.be

Ook op Pukkelpop (22-24 augustus) www.pukkelpop.be

Door Ben van Alboom

Richard West (Mr C) feliciteert ons meteen met de opmerkelijke prestatie van de Rode Duivels tegen Brazilië. Een paar dagen later speelt Engeland tegen hetzelfde elftal en de danspionier heeft er alle vertrouwen in. ‘Met amper twee goede spitsen en verder alleen nog een hoop prutsers kunnen ze het ons geenszins moeilijk maken.’ De bookmakers hebben zijn portefeuille wellicht in dank aanvaard.

Mr C draait al ruim vijftien jaar in het danscircuit mee en bereikte het voorlopige hoogtepunt van zijn muzikale carrière met de prettige popgroep The Shamen. ‘Tot voor kort was mijn naam zelfs nog exclusief aan The Shamen verbonden en kon ik alleen onder een pseudoniem platen op de markt gooien. Drie jaar geleden kwam daar een einde aan en heb ik met onder meer Robert Owens en Tom Parris een aantal nummers opgenomen om mensen aan het idee te laten wennen dat ik single ben. Vervolgens was het tijd voor een album.’

Dat het zo lang geduurd heeft, vindt hij niet eens zo erg. ‘Eigenlijk is het een godsgeschenk dat ik vijftien jaar heb kunnen wachten om met een debuutalbum uit te pakken, want intussen weet ik verdomd goed hoe de industrie in elkaar zit en waar ik zelf toe in staat ben. Wellicht had de plaat niet zó erg anders geklonken, had ik ze vijf jaar geleden opgenomen, maar er zouden alvast meer – al dan niet overbodige – experimenten hebben opgestaan. Nu heb ik mijn vingeroefeningen uit het verleden kunnen aanwenden om een evenwichtig album in elkaar te steken.’

Evenwichtig is Change wel degelijk. De producer toont zich een meester in het mengen van nagenoeg elk dansgenre. Een van de nummers op het album heet zelfs Tech-house, al omschrijft hij dat zelf niet als een genre. ‘House en techno zijn twee genres die altijd samen aan de weg hebben getimmerd, zonder zichzelf te verloochenen. Tech-house doet in feite niet méér dan de twee mengen en daarom vind ik het veeleer een fenomeen dan een genre. Noem het gerust house voor jongens en techno voor meisjes. Misschien komt daar nu stilaan verandering in, want ik hoor meer en meer producers van het fenomeen vertrekken om vervolgens een eigen richting in te slaan.’

Change is een vrij persoonlijke plaat. De titel verwijst in de eerste plaats naar de veranderingen in zijn leven: de dood van zijn vader, de breuk met zijn ex, het huwelijk met zijn nieuwe vriendin. ‘Maar de titel van het album mag je ook interpreteren als een pleidooi voor verandering in het dansgenre. Terwijl het tien jaar geleden vooral ging om het verleggen van grenzen, denkt het gros van de producers vandaag alleen nog in functie van de platenverkoop. Ze maken daarom geen slechte muziek, maar ze blijven wel ter plaatse trappelen. Om dat te vermijden, ben ik voortdurend met uiteenlopende genres als elektro, breakbeat, house en techno in de weer.’

Het debuutalbum van Mr C wordt verdeeld door zijn eigen platenlabel End Recordings. ‘Omdat het steeds moeilijker is om als dansproducer nog bij een grote platenmaatschappij te tekenen. Ze gaan ervan uit dat dansmuziek zakelijk gezien niet langer aantrekkelijk is. Eigenlijk is dat grotendeels hun eigen schuld. Toen dansmuziek populair begon te worden, zijn ze er allemaal opgesprongen, zonder enige kennis van zaken. Ze konden de kwaliteit niet van de rommel onderscheiden en daarom hebben ze er uiteindelijk meer geld ingestoken dan uitgehaald. Nu ben ik daar zelf niet rouwig om. De promotiemachine van een major kan wonderen verrichten, maar een klein label mét kennis van zaken slaagt er op zijn manier in om kwaliteit te laten bovendrijven.’

Behalve een eigen platenlabel runt Richard West eveneens een eigen club. Niet zomaar een trouwens: The End is sinds lange tijd een van de meest toonaangevende clubs in Londen. ‘Natuurlijk is het nog altijd bijzonder aangenaam om gewoon ergens uitgenodigd te worden en platen aan elkaar te draaien. Je hoeft er alleen maar voor te zorgen dat iedereen zich amuseert en men is tevreden. Maar om een eigen club te hebben die een hele stad op zijn kop zet en bovendien ook nog eens het danscircuit in die stad kleurt, dát schenkt je een ongelofelijk genot.’