SCHOKKENDE SCHOT. Controverse en unieke voorstellingen uit Oost en West, een maand lang op de Amsterdamse podia.

Holland Festival

TOT 25 JUNI IN VERSCHILLENDE AMSTERDAMSE SCHOUWBURGEN.

INFO EN TICKETS VIA WWW.HOLLANDFESTIVAL.NL OF

OF LASTMINUTE@HOLLANDFESTIVAL.NL.

Jürgen Gosch’ eigenzinnige bewerking van Macbeth door het Düsseldorfer Schauspielhaus zorgde de voorbije winter voor dé schandaalpremière in Duitsland. De zeven naakte acteurs die liters bloed, urine en uitwerpselen – namaak weliswaar – op de scène gooiden en ondertussen het decor kort en klein sloegen, deden tientallen toeschouwers verontwaardigd de zaal verlaten. ‘Moord is moord, en daar komt bloed, pis en geweld bij kijken’, verantwoordde Gosch zich. In Berlijn kon de schokkende Schot op meer bijval rekenen, terwijl de pers het unaniem prachtig (‘Een echte Shakespeare!’) vond. Het zal ongetwijfeld ook het meest controversiële stuk zijn dat op het Holland Festival te zien is, al bevat de internationale selectie met ook dans en opera nog een paar unieke toneelvoorstellingen. Gatz bijvoorbeeld, de zes uur durende theatermarathon van het New Yorkse Elevator Repair Service die zijn wereldpremière beleefde op het voorbije Kunstenfestival in Brussel. Daarin vindt een kantoorklerk een beduimeld exemplaar van F. Scott Fitzgeralds cultroman The Great Gatsby (in 1974 prachtig verfilmd met Robert Redford in de hoofdrol) op zijn bureau en begint hij hardop te lezen. Toevalligheden en overeenkomsten tussen het verhaal en de realiteit stapelen zich op en zijn collega’s kruipen een voor een in de huid van de personages. Het resultaat is een bevreemdend spektakel. Als het boek uit is, weet niemand meer waar de fictie eindigt en de werkelijkheid begint.

Traditie en moderniteit gaan samen in de kabukiverhalen Fuji Musume en Kasane, vertolkt door de 28-jarige Ichikawa Ebizo XI, telg van een beroemd acteursgeslacht. Deze Japanse Tom Cruise maakt de vier eeuwen oude theatervorm zowaar weer populair bij de jeugd. Kabuki lijkt op een kruising van opera, stomme film en pantomime en mag enkel door mannelijke spelers worden uitgevoerd. Maar Ebizo ziet een uitweg voor die discriminatie. ‘Honderd jaar geleden kreeg onze familie officieel een uitzonderingsstatus omdat er te weinig mannen waren. Een vrouwelijke Ichikawa mag dus ook meedoen. Als ik een dochter heb, wil ik dat ze me op het podium opvolgt.’

Wim Smets