Het uur van de wolf: M.C. Escher – Het oneindige zoeken (2)

‘Er is maar één persoon die een goede film over mijn werk zou kunnen maken: ikzelf’, zo zei Maurits Cornelis Escher (1898-1972) ooit. Regisseur Robin Lutz nam zijn advies, voorzover nog mogelijk, ter harte. Hij laat de Nederlandse graficus in zijn eigen woorden – er wordt geciteerd uit zijn brieven en dagboeken – vertellen over zijn leven en werk, tegenslagen en successen. M.C. Escher – Het oneindige zoeken geeft zo een vrij volledig beeld van de man achter trappen zonder begin of einde, vissen die in vogels overvloeien of water dat naar boven loopt. Eschers duizelingwekkende optische illusies waren – niet verwonderlijk – in de jaren 60 en 70 in trek bij hippies en prijkten op tal van platenhoezen. ‘Ik ben geen artiest, ik ben een wiskundige’, fluisterde hij singer-songwriter Graham Nash toe, die hier ook zijn bewondering voor Escher mag ventileren.