HET LAATSTE RONDJE

Nucky Thompson (STEVE BUSCEMI) krijgt eindelijk een verleden én diepgang.
Stefaan Werbrouck
Stefaan Werbrouck Ex-hoofdredacteur van Knack Focus en tv-freak

Boardwalk Empire slaagt er pas in dit vijfde en laatste seizoen in om van Nucky Thompson echt een hoofdpersonage te maken dat een reeks als deze waardig is.

Als een serie bij het begin van een nieuw seizoen een grote sprong voorwaarts in de tijd maakt, is dat meestal geen goed teken: heel vaak is zo’n flashforward een kunstgreep om een gebrek aan inspiratie te verdoezelen, een amechtige poging om de creativiteit aan te zwengelen door de personages in één klap een stuk ouder te maken en in een nieuwe omgeving te plaatsen. Het resultaat – met de sprong van vijf jaar in het vijfde seizoen van Desperate Housewives als dieptepunt – is dan ook meestal niet bijster geïnspireerd.

Dat HBO-drama Boardwalk Empire bij de start van het vijfde en laatste seizoen de klok zeven jaar vooruit heeft gezet – naar 1931 en het einde van de Drooglegging – voorspelt dan ook weinig goeds. Zeker omdat de producenten van HBO voor deze laatste jaargang maar acht afleveringen mochten maken, en de time jump zo al helemaal een manier lijkt om te besparen. De waarheid is gelukkig anders, want Boardwalk Empire combineert de flashforward in deze acht afleveringen met uitgebreide flashbacks en breit zo het verre verleden van hoofdpersonage Nucky Thompson aan zijn toekomst om de cirkel rond te maken.

Terwijl Nucky Thompson bij de start van Boardwalk Empire al een gevestigde politicus was die door de Drooglegging steeds verder afgleed in de misdaad, laten deze afleveringen zien waar hij echt vandaan komt, hoe hij uit de armoede moest opklimmen en zijn lot in eigen handen nam. Daarmee slaagt seizoen 5 erin om iets te doen wat de vier vorige seizoenen eigenlijk nooit echt lukte: van Nucky een interessant personage maken. Dat Boardwalk Empire ondanks het HBO-stempel, de schitterende cast (met hoofdrolspeler Steve Buscemi op kop) en de hoge production value nooit dezelfde status kon bereiken als The Sopranos, Mad Men of Breaking Bad, kwam ook vooral daardoor: in vergelijking met Tony Soprano, Don Draper of Walter White sprak Nucky Thompson gewoon veel te weinig tot de verbeelding, stond hij te vaak in de schaduw van minder belangrijke personages.

Het heeft van Boardwalk Empire altijd een reeks van ‘net niet’ gemaakt: immer degelijk, bij momenten uitstekend, maar nooit zo goed dat je ze aan iedereen zou aanraden. De finale – een voorspelbaar maar goed einde voor de reeks – heeft dan ook veel minder stof doen opwaaien dan het slot van die andere series. Ergens is dat treurig, want Boardwalk Empire was op zich veel beter dan het gemiddelde, maar de aandacht gaat natuurlijk vooral naar de top.

BOARDWALK EMPIRE SEIZOEN 5 ****

(Warner Home Video)

STEFAAN WERBROUCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content