Het echte leven

Eerste zin Bij ons thuis waren er vier kamers.

‘Kan de politie een meisje in de gevangenis gooien omdat ze slagroom op haar ijsje heeft gevraagd?’ Tien jaar is ze, de naamloze verteller van Het echte leven, en de gewetensvraag zal haar een paar zomers lang blijven kwellen. Ze groeit op in een armoedige wijk, in een huis dat bestierd wordt door een tirannieke vader, een moeder die meer op een amoebe lijkt en een broertje dat gedemoniseerd wordt door een opgezette hyena. Eén absurd voorval met dodelijke afloop doet haar dromen van tijdreizen en als dat niet kan met een omgebouwde sportwagen zoals in Back to the Future, moet dat maar op de wetenschappelijke manier en dus stort ze zich op de astrofysica, waar het wemelt van zwarte en witte gaten en parallelle universa. Maar of ze daarmee aan het huiselijk geweld en de geile eisen van haar ontluikende lichaam kan ontsnappen?

De Brusselse comédienne annex schrijfster Dieudonné scoorde een bestseller met dit debuut en wordt gemakshalve de Franstalige Lize Spit genoemd. Met Spit deelt ze de grauwe setting van een verloren jeugd in de saaie buitenwijken maar haar taal is spitser en Het echte leven sleept minder overtollige hoofdstukken mee. Jammer van de losse eindjes – waar gaat het heen met de vreemde buurvrouw en die bizarre professor? – maar Dieudonné bewijst dat het de moeite loont om ook literair eens over de taalgrens te loeren.