Grâce à Dieu

François Ozon capteerde al de meest curieuze capriolen van het menselijke beestje, maar nooit eerder kwam de Franse rasfilmer zo sereen uit de hoek als in dit op feiten gebaseerde dossierdrama. Hij zoomt haast klinisch in op de pedofiliezaak rond priester Preynat (die de release tevergeefs trachtte te verbieden) en kardinaal Barbarin (die tot zes maanden voorwaardelijk werd veroordeeld). De eerste bezondigde zich jarenlang aan het seksueel misbruik van minderjarige jongens, de tweede aan het toedekken van die misdaden, wat de inmiddels volwassen slachtoffers ertoe bracht het misbruik aan te klagen. Ozon volgt Alexandre, Emmanuel en François – drie van Preynats prooien – op hun zoektocht naar gerechtigheid in een voor zijn doen benedictijns sobere stijl. De kuise docudrama-aanpak zorgt ervoor dat dit eerder een efficiënte dan een emotionele inquisitie is.