Ben Van Alboom
Ben Van Alboom Freelance journalist

Ik ben een koele minnaar van cultuursubsidies. Ik begrijp dat ze soms noodzakelijk zijn, maar ik vind dat elke kunstsector op zijn minst de ambitie moet koesteren op eigen benen te staan. Die ambitie ontbreekt echter bij nogal wat heilige cultuurhuizen in dit land, omdat het zogezegd onmogelijk is.

Waar ik wél in geloof, is in een overheid die fondsen vrijmaakt om een kunstsector bij te staan in zijn artistieke en economische groei, zoals ook bedrijven die investeren in innovatie door de overheid worden ondersteund. Let wel: ‘ondersteund’ betekent dus ‘voor de volle pot gefinancierd’. Anders kom je immers onvermijdelijk in een bureaucratische spiraal terecht die op termijn meer geld opslorpt dan dat ze creativiteit stimuleert. Net daarom is het bijzonder jammer dat de overheden in dit land, gewest, gehucht, whatever hebben besloten om de Vlaamse AV-industrie de wind uit de zeilen te nemen door de geldkraan gevoelig dichter te draaien. Een leger bekende producenten, regisseurs, scenaristen en acteurs lieten vorige week dan ook hun ongenoegen blijken in een open brief aan de drie – of vier, het is soms moeilijk bij te houden – betrokken ministers en departementen.

Concreet: de VRT levert flink in, de Tax Shelter sputtert omdat bedrijven eerst opnieuw winst moeten maken voor ze die (in ruil voor een belastingkorting) in Vlaamse films investeren, en het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF) dient het met tien procent minder te stellen. ‘Ja, maar elke kunstsector moet zoveel besparen,’ is de redenering, ‘dus ook de film- en tv-sector.’ Awel, neen. In een communistisch regime zou dat logisch zijn; maar in een doordacht economisch systeem slaat het op niets om te knippen in de financiële steun aan een sector die de afgelopen tien jaar op een krachtdadige manier naar een grotere autonomie aan het evalueren was – en niet eens door minder, maar net door méér kwaliteit te produceren.

Wie naïef is, denkt dat dergelijke zaken meespelen, wanneer over besparingen wordt gesproken. De verstandigen onder ons weten echter dat ministers dan moeten beginnen na te denken en het – vooral dat! – achteraf ook nog eens mogen gaan uitleggen aan de sectoren die meer geld moeten besparen. Het geld voor de artistieke en economische groei van die fortuinlijker branches moet van ergens komen. Neen, dan is het makkelijker om te zeggen ‘iedereen tien procent minder’, ook al geeft dat geen blijk van enig beleid.

Ach, tegen dat de gevolgen van de huidige onbezonnen besparingsronde zichtbaar worden, zijn we twee jaar – en nog zeker tien premières – verder. En dan zien we wel weer, zeker? Desnoods beginnen we weer van nul.

Goed bestuur? Meer een slechte grap.

Ben Van Alboom

In een communistisch regime is het logisch om in elke sector evenveel te besparen, in een doordacht economisch systeem niet.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content