GAAN MET DE WIND

BENT VAN LOOY slaat zijn vleugels uit, in pyjama.

Bent Van Looy is zo veelzijdig dat Pyjama Days niet de opvolger van zijn solodebuut is, maar de plaat na zijn verf-en-behangcollectie. Toch heeft hij zijn corebusiness niet verwaarloosd.

Want geen twijfel daarover: das ist Pop, wat Bent brengt. Van het weelderige, zalige genoegens in het rond strooiende type bovendien. Pyjama Days zit dan ook losser in de broek dan Round the Bend (2013). Verzorgde Van Looy zijn verenkleed toen nog uiterst meticuleus, met idolen als Harry Nilsson en Randy Newman in het achterhoofd, dan hoor je hem nu drie kwartier lang zijn vleugels luchthartig spreiden. Gaan met de wind.

Toch liegt een metselaarsoog niet: daar op die hoes staat van alles scheef. Een fotografisch geintje met een hellende straat dat niet helemaal naar zijn pointe is doorgevoerd. Uiteraard Van Looys bijdehante manier om erop te duiden dat het leven, dat troebele samenklotsen van lief en leed, zich niet laat ijken. Dus een plaat daarover evenmin.

Met dat besef trok de gedistingeerde songschrijver weer naar het LA van producer en vriend Jason Falkner. De koffer volgepropt met halve ideeën, zijn controledrang bleef thuis in die bovenste lade. Zodoende mocht Falkner ditmaal wél zijn genereuze popsensibiliteit ontplooien – we spreken hier tenslotte over een ex-medewerker van Paul McCartney. Sprankelende, warme, harmonische arrangementen zijn het resultaat.

Toch blijft Bent Van Looy gedecideerd aan het roer. Geen song of hij kromt zich rond een gouden melodie, of daarin nu laatavondmelancholie of zonovergoten vreugde fonkelt. Een vleug bossanova zweemt One Way Dialogue en Downtown Train tegemoet. Uit een kwikzilveren gitaar in laatstgenoemde wurmt zich een solo waar een pas ontpopte vlinder niet van terug heeft. In het titelnummer, met zijn slagje van de draaimolen en zwierige strijkers, flaneert onze held onder de pas opgloeiende straatlampen.En My Escape is zeer geschikt om te worden neergelaten in een aardscheur waarin speleologen zich onverbiddelijk hebben klem gekropen: een stralende lichtbundel en een al even langdurig hart onder de riem gegarandeerd.

Pyjama Days gloort als een land in staat van lente, met alle frisse connotaties van dien. Zelfs in de tot ademloze stilte nopende pianoballade Today and Forever, een song die het vertrek naar een andere horizon inluidt. In de handbagage het devies: ‘Take a bow/ Make a stand/ Don’t give in/ Get better.’ En ja hoor.

BENT VAN LOOY ****

Pyjama Days

pop

Sony

DOWNLOAD

30 Days Without Sun

Downtown Train

Today and Forever

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content