Waarom begint die straatwerker te boren telkens als ik wil studeren? Waarom denk ik dat dat aperitiefdrankje me een goed gevoel zal geven? Waarom word ik afgewezen door de man die in mijn ogen de ware is? Met dat soort vragen gaat de Zwitsers?joodse schrijver Alain de Botton aankloppen bij de Grote Denkers van deze eeuw. …

Gids voor het Geluk. Elke zondag 22.30 – Canvas

Waarom begint die straatwerker te boren telkens als ik wil studeren? Waarom denk ik dat dat aperitiefdrankje me een goed gevoel zal geven? Waarom word ik afgewezen door de man die in mijn ogen de ware is? Met dat soort vragen gaat de Zwitsers-joodse schrijver Alain de Botton aankloppen bij de Grote Denkers van deze eeuw. In de televisiereeks Gids voor het Geluk _ die de basis vormde voor zijn bestseller De Troost van de Filosofie _ laat hij via reisreportages en anekdotes uit het dagelijkse leven zien wat Socrates, Epicurus, Seneca, Montaigne, Schopenhauer en Nietzsche voor een 21ste-eeuwse mens kunnen betekenen. Het werd geen high-brow ver-van-mijn-bedshow, wel een reeks erg geestige en vaak verrassend ontluisterende antwoorden op herkenbare problemen en levenspijnen. En wie al iets van De Botton gelezen heeft, weet dat zweverijen à la new age of geitenwollensokkentoestanden daarbij ver te zoeken zijn. De Bottons aanpak maakt wél duidelijk waarom steeds meer mensen hun sofazitje bij een psychotherapeut weleens willen ruilen voor een uurtje bij de filosoof.

Niet dat het echt bewezen is, maar een kleine rondvraag leert algauw dat zijn benadering van leven en filosofie vooral bij vrouwen in de smaak valt. Al ziet hij eruit als een suffige nazaat van een door inteelt getroffen adellijk geslacht, na elke lezing wordt hij opgewacht door rijen vrouwelijke fans. Voor die vorm van populariteit werd een nieuw begrip gelanceerd: cerebraal sex-appeal. Mannen, zo blijkt, doen zijn filosofische kijk op het alledaagse nogal graag af als ‘vergezocht’. Uit jaloezie?

Dat De Botton in academisch-filosofische hoek niet op evenveel sympathie kan rekenen, is ook niet echt verwonderlijk. Vulgarisering, popularisering en verkrachting van de filosofie, zo klinkt het. Wijsheid die eeuwen heeft moeten rijpen en inzichten waarop een beetje filosoof jaren moet studeren, worden hier zomaar even gereduceerd tot een hapklaar brokje zelfhulp. ‘No pain, no gain’, zeg maar.

Lieve Van de Velde