‘Across The Universe’ is niet de eerste film gewijd aan The Fab Four en hun muziek. John, Paul, George en Ringo hebben altijd een innige band onderhouden met de zevende kunst. Een greep uit hun pelliculejukebox.

A Hard Day’s Night 1964

Wie nog durft twijfelen aan het talent van veelfilmer Richard Lester, moet dringend het acteerdebuut van ’s werelds bekendste popgroep eens bekijken. Deze blik op het leven van de band op het hoogtepunt van de Beatlemania groeide dankzij de baanbrekende cinéma-véritéaanpak en de innovatieve, op het ritme van de muziek gesneden montage uit tot een klassieker. Onvergetelijk moment: een journalist vraagt Ringo Starr of hij nu een mod dan wel een rocker is, waarop de drummer droogjes antwoordt: ‘I’m a mocker!’

Help 1965

In hun tweede – onlangs op dvd verschenen – langspeelfilm worden de Beatles niet achternagezeten door psychotische fans maar door een moorddadige sekte. Dankzij het succes van A Hard Day’s Night kreeg terugkerend regisseur Richard Lester een groter budget. Hij trok dan ook met het viertal naar exotische locaties als de Oostenrijkse Alpen en de Bahama’s. Humor was andermaal een hoofdingrediënt: de Marx Brothersklassieker Duck Soup diende als inspiratiebron en de pas opgestarte James Bondfranchise moest het regelmatig ontgelden.

Yellow Submarine 1968

Omdat de Fab Four niet enthousiast waren over de op hen gebaseerde animatiereeks, wilden ze aanvankelijk niet meewerken aan deze feature length-tekenfilm. Toen ze de strijd van hun getekende alter ego’s tegen de Blue Meanies in Pepperland zagen, waren ze echter zo onder de indruk van de psychedelische visuals dat ze meteen voorstelden een korte liveactionepiloog toe te voegen. De trippy limitedanimationstijl ging in tegen het pseudorealisme van Disney en zette de toon voor de bekende Monty Python-intermezzo’s van Terry Gilliam.

All This and World War II 1976

Diezelfde Terry Gilliam, die ons later Fear and Loathing in Las Vegas zou schenken, bedankte vriendelijk voor de regie van dit curiosum. In deze muzikale documentaire worden tal van Beatlescovers met beelden van de Tweede Wereldoorlog gecombineerd. Ironisch hoogtepunt: de uitvoering van Fool on the Hill door de feministische popzangeres Helen Reddy bij beelden van een relaxende Hitler in zijn favoriete vakantieoord Berchtesgaden.

(S.T.)