Woensdag 19/10, 20.45 – Acht

Terwijl de Amerikaanse tv-kijkers het achtste – en laatste – seizoen van Entourage reeds achter de kiezen hebben, begint Acht aan de zesde reeks over het vriendengroepje rond succesvolle filmster Vincent Chase. Vlak voor de uitzending van de finale in de VS konden wij ‘leading man’ Adrian Grenier nog even aan de tand voelen.

Vanaf de zesde reeks werden de belevenissen van Vincent en zijn makkers stukken zwaarder. Kon je je vinden in die duisterder toon?

ADRIAN GRENIER: Natuurlijk! Ik stond te popelen om dat pad in te slaan. Iedereen weet dat het Hollywoodleventje een donkere kant heeft. Eigenlijk vond ik het vreemd dat we onderwerpen als overspel en drugsgebruik in de voorgaande seizoenen enkel zijdelings hadden aangeraakt.

Hoe reageerden de fans op de zware thema’s?

GRENIER: Het was me voordien nooit gedaagd dat de kijkers in de eerste plaats om onze personages bekommerd zijn. Vanaf het moment dat Vince en co het moeilijker kregen, klampten mensen me op straat aan met de vraag of alles goed zou komen. Het lijkt misschien onnozel, maar die reacties waren hartverwarmend.

Het valt op dat verschillende verhaallijnen uit jullie serie later gespiegeld werden in de echte wereld.

GRENIER: Breek me de bek niet open! Doug Ellin, de bedenker van de reeks, leek soms wel helderziend. Natuurlijk besef ik dat Doug als hippe Hollywoodvogel telkens bij de eersten is om elke Tinseltowntrend te kennen. Toch hebben sommige voorvallen tot verregaande ‘de kip of het ei’-discussies geleid met de andere acteurs. Een goed voorbeeld: in het laatste seizoen wil Vincent koste wat het kost een film maken. En wat blijkt nu? Er staat een heuse Entourage-prent in de steigers!

Je deinst er niet voor terug om Vincents domheid in de verf te zetten. Zo wordt hij vaak gepakt op zijn grammatica- en spellingfouten.

GRENIER: Ik zou Vince veeleer lui dan dom noemen. Zijn bekendheid zorgt ervoor dat hij zich niet om zijn gebreken moet bekommeren. Trouwens: als je iedereen die slecht spelt of schrijft als onintelligent afdoet, lopen er heel wat sufferds op de wereld rond. Ikzelf kamp al mijn hele leven met dyslexie, maar voel me allesbehalve een sukkel.

Ondertussen heb je twee documentaires gedraaid waarin je heel persoonlijke thema’s aansnijdt. Neigen die projecten niet naar puur exhibitionisme?

GRENIER: Helemaal niet. Shot in the Dark maakte ik om de zoektocht naar mijn natuurlijke vader te documenteren en met Teenage Paparazzo wilde ik de relatie tussen ster en persfotograaf eens vanuit een ander perspectief benaderen. Het gaat dus niet om hermetische zelfbeschouwingen, maar om universele verhalen waaraan veel kijkers iets hebben.

Tot slot: de laatste opnames van de reeks liggen al weer een tijdje achter je. Mis je je collega’s af en toe?

GRENIER: Dat verschilt van dag tot dag. Soms heb ik zin om hen allemaal op te bellen en uit te nodigen voor een uitgebreid diner en soms prijs ik mezelf gelukkig dat ik eindelijk eens wat nieuwe gezichten tegenkom. Eén ding garandeer ik je echter: de Entourage-film komt er!

Zolang die maar beter is dan de ‘Sex and the City’-film.

GRENIER: (Lacht) Dat is beloofd.

STEVEN TUFFIN

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content