Zondag 23/8, 0.00 – 2BENiet alleen Lost gaat deze week weer van start, ook van Entourage, de komische serie van HBO over het leven van de jonge Hollywoodacteur Vincent Chase, komen er nieuwe afleveringen op het scherm. Geen moment te vroeg, want terwijl in de VS deze zomer het zesde seizoen te zien was, moeten we hier nog beginnen aan reeks 3.

Daarin gaat het Chase bijzonder voor de wind, want dankzij zijn hoofdrol in Aquaman, de nieuwe blockbuster van James Cameron, promoveert hij naar Hollywoods eerste klasse. Door het succes van de blockbuster wordt er echter al vlug over een sequel gesproken, en dat terwijl Chase zich eigenlijk veel liever zou bezighouden met zijn droomfilm Medellin, over leven en werk van drugsbaron Pablo Escobar. Dus krijgt Ari Gold, de vuilgebekte ‘agent’ van Chase, de lastige taak om zowel de studio als zijn belangrijkste cliënt tevreden te houden.

Voor de 44-jarige Jeremy Piven, die Gold speelt, betekende Entourage de grote doorbraak. Zijn personage – gebaseerd op een echte Hollywoodagent – sloeg veruit het meest aan bij het publiek en ‘Let’s hug it out, bitch’, de oneliner waarmee Gold het na een discussie weer bijlegt, werd in een mum van tijd overal geciteerd.

Klopt het dat ‘Let’s hug it out, bitch’ oorspronkelijk niet in het scenario stond?

Jeremy Piven: Ja, die zin heb ik zelf bedacht. Ik had net een scène gespeeld waarin ik E stevig had uitgescholden en omdat ik wist dat Kevin (Connoly, die E speelt; nvdr.) nogal allergisch is voor lichamelijke aanrakingen zei ik om te lachen: ‘Let’s hug it out, bitch.’ En die uitspraak paste zo goed bij mijn personage dat ze in de serie is geraakt.

En hoe vaak krijg je ze nu zelf te horen als je over straat loopt?

Piven: Heel vaak, ik krijg veel meer knuffels dan een paar jaar geleden. (Lacht) Ik snap nog altijd niet waarom een vreemde man de aandrang zou voelen om mij in het midden van de straat te knuffelen, maar ik laat het altijd over mij heen komen.

Wordt er eigenlijk veel geïmproviseerd op de set?

Piven: Neen, zowat alles staat op papier. Op het einde van een scène laten de producers soms de camera’s nog wat verder lopen en af en toe bedenken we dan iets, maar dat stelt weinig voor. Geloof me, als we alles bij elkaar zouden improviseren, zou het resultaat veel minder goed zijn. (Lacht)

Je hebt drie keer op rij een Emmy gekregen voor ‘Entourage’. Heeft dat veel voor jou veranderd?

Piven: Ik heb gemerkt dat mijn telefoonnummer voor de eerste keer in mijn leven boven aan de lijst staat bij de studio’s. Of toch minstens op de eerstepagina. (Lacht) Maar ik zit natuurlijk al een hele tijd in het vak. Als ik jonger zou zijn, zou ik waarschijnlijk naast mijn schoenen beginnen te lopen en denken dat ik het succes echt verdien. Eigenlijk ben ik een simpele toneelacteur uit Chicago die al zijn hele leven op de planken staat, en ook al heb ik vandaag veel meer projecten om uit te kiezen dan ooit voordien, ik vind het nog altijd een cadeau om te kúnnen werken.

Klopt het dat je je moeder naar de uitreiking van de Emmy’s hebt meegenomen?

Piven: Inderdaad. Mijn moeder heeft me leren acteren, ze is mijn mentor sinds mijn 8e. Zonder haar was ik waarschijnlijk een turnleraar geworden in Rancho Cucamonga, dus was het maar logisch dat ik haar zou uitnodigen. Ik heb alles aan mijn familie te danken. Mijn ouders hadden een klein theater in Chicago, en daar heb ik het vak geleerd. Om nog eens terug te komen op je vorige vraag: het budget van dat theater was zo klein dat het meubilair bij mij thuis vaak als decor voor een nieuw stuk moest dienen. Dan kwam ik thuis van school en leek het wel alsof het hele huis leeggeroofd was. (Lacht) Zoiets houdt je toch met de voeten op de grond.

Stefaan Werbrouck