Misschien hebt u het logo ‘PP’ ook al zien opduiken in een hoek van uw tv-scherm. Het wil u attent maken op product placement. Daarover zijn immers begin dit jaar duidelijke afspraken gemaakt. En iedereen is gebaat bij duidelijkheid, niet?

Zo verschijnt het PP-bolletje in de generiek van Witse wanneer de knorrige speurder in z’n auto door de velden kart. Test zelf hoe vatbaar u voor product placement bent: kent u het merk? Witse rijdt overigens al vanaf het eerste seizoen met die wagen rond. Nieuw is product placement dus niet in Vlaanderen, al was het eigenlijk niet toegelaten.

Nu wel, áls de kijker ervoor gewaarschuwd wordt, en wel voor en na het programma plus na elke onderbreking van een traditionele reclamespot, stelt het nieuwe decreet. Verder mag product placement niet in nieuws-, duiding- en kinderprogramma’s en niet voor tabak en geneesmiddelen op voorschrift, maar wel voor alcohol. Voor de signalisatie bedachten de zenders het PP-bolletje: Opgepast, product placement!

Zo, nu daar duidelijkheid over is, hoeven tv-makers merken niet langer in hun programma’s te smokkelen, maar mogen ze die langs de voordeur binnenlaten. Dat is nodig, klinkt het, om Vlaamse tv-producties betaalbaar te houden. En toegegeven, als we ons even verplaatsen in de schoenen van een tv-directeur in crisistijd, zien we de aantrekkingskracht.

Tegelijkertijd zien we echter de risico’s. Hoe de nieuwe regels beter niet worden toegepast, werd gedemonstreerd door Autojacht. Voor VT4 banjeren Véronique De Kock, Cara Van der Auwera en Günther Neefs rond op het Brusselse Autosalon waar ze bezoekers een auto trachten aan te smeren of bij BV’s polsen naar hun favoriete wagens – weinig geïnspireerde rubrieken om merken bij naam te noemen. Bij de eerste uitzending was de zender er zelfs in geslaagd om alle reclameblokken errond met enkel autoadvertenties te vullen.

Laten we elkaar geen Cara of Véronique noemen. De bestaansreden van commerciële tv-zenders is niet in de eerste plaats om een bijdrage te leveren aan ons audiovisuele erfgoed. Ze zijn er om met reclame winst te genereren. Cru gesteld dienen tv-programma’s om de tijd tussen de reclameblokken te overbruggen. Maar als het even kan wel op een zo boeiend mogelijke manier zodat de kijker niet wegzapt.

Maar wat houd je nog aan boeiend of vermakelijk kijkvoer over als je nu ook de tijd tussen reclameblokken ondoordacht met reclame begint vol te proppen? In tijden dat er zogezegd nog geen product placement was, hadden tv-makers naar eigen zeggen het laatste woord over hoe een merk in beeld kwam en hoe vaak. Hopelijk slagen ze erin om de reclameboys en -girls in de nieuwe omstandigheden ver genoeg uit de creatieve keuken te houden. Anders zitten er straks geen programma’s meer tussen de reclameblokken.

Hans Van Goethem

‘Bij commerciële tv dienen programma’s om de tijd tussen de reclameblokken te overbruggen. Als het even kan wel op een zo boeiend mogelijke manier.’