De tijd dat de hippies er met een reuma-aanval van het hoofdpodium moesten gedragen worden, is lang voorbij. ‘Maar het blijft aangenaam en gezellig op de weide’, verdedigt Piet Goddaer de affiche van Dranouter.

Donderdag 1 tot en met zondag 4 augustus

Dranouter

INFO: www.folkdranouter.be

‘Terreur in de VIP-ruimte’

Door Peter Van Dyck

Voor wie de term folkfestival echt letterlijk neemt, zal het misschien een verrassing lijken: Ozark Henry op Dranouter. ‘Toch sta ik daar op mijn plaats’, vindt Piet Goddaer, de man achter het pseudoniem. ‘Wat ik doe, is toch wel beïnvloed door rootsmuziek. Je zou het zelfs als een soort wereldmuziek kunnen definiëren.’

De organisatoren van Dranouter schermen zelf graag met het begrip ‘new tradition’ om hun tegen de hokjesmentaliteit indruisende politiek te verdedigen. ‘Ik vind het voor mensen die actief zijn in de folk, jazz en andere muziek die al lang bestaat, belangrijk dat ze het genre opnieuw proberen uit te vinden’, zegt Goddaer. ‘Ik vind het mooi dat Dranouter die innovatie aanmoedigt.’

Zoals?

Piet Goddaer: Gotan Project bijvoorbeeld, een groep die met elektronica goochelt. In mijn ogen is dat Spaanse folk van nu. Dat is moderne muziek met wortels in de Latijnse traditie. Om die reden vind ik het ook heel gepast dat Buscemi dit jaar Dranouter mag afsluiten. Hij plaatst het festival binnen het kader van deze tijd.

Welke groepen heb je nog aangekruist?

Goddaer: Femi Kuti: dat wordt gegarandeerd een feest. Dat optreden wil ik graag zien. Al kende ik het werk van zijn vader Fela beter. Buena Vista Social Club heb ik al eens in de Ancienne Belgique in Brussel gezien. Dat was fenomenaal. Met alle respect voor de nevenvormen van die salsa en son: wat zij presenteren, is van een uniek niveau. Dat is niet kopieerbaar. Buena Vista Social Club: dat zijn de meesters.

Was je vroeger zelf een verwoed festivalganger?

Goddaer: Neen. Eerlijk gezegd ging ik alleen naar Dranouter, al was dat dan meer voor de legendarische sfeer dan voor de muziek. Het festival was toen nóg veel kleiner. Het had nog niet die naam en faam. Sindsdien is Dranouter enorm gegroeid, maar ik vind niet dat het té groot is geworden. De organisatoren hebben de zaak goed onder controle: het blijft aangenaam en gezellig op de weide.

Speel je eigenlijk graag op festivals?

Goddaer: Ja. Zeker als je ’s avonds geprogrammeerd staat, is het iets bijzonders. In de namiddag, in klaar zonlicht, is het wel een rare gewaarwording. Dat geeft je haast een braderiegevoel.

Les Nuits Botanique, in het najaar in Brussel, vind ik ook geweldig. Ik heb er al drie keer opgetreden. De mensen komen daar echt met een open geest naartoe. Je voélt hun respect. En aan Pukkelpop heb ik ook warme herinneringen. Dat was het eerste concert na de release van Birthmarks. Ik had in twee jaar niet meer op een podium gestaan. Ik liep achteraf wel een beetje gefrustreerd rond: ik had een lijstje gemaakt van de groepen die ik wou zien. Bleek dat ik van elke groep maar een kwartier zou kunnen meepikken. Die overdaad vind ik jammer. Heel uitputtend is dat.

Je hebt al een paar keer op buitenlandse programma’s gestaan. Is het organisatorisch te vergelijken met de Belgische festivals?

Goddaer: Neen, jong. Alles verloopt hier heel strikt. Hoe verder je naar het zuiden gaat, hoe meer chaos. Als er tijdschema’s moeten worden aangepast, gebeurt dat met de natte vinger. Ik noem dat: à la Française. Als je daar aan de organisatoren vraagt op welk podium je wordt geacht op te treden, blijken ze het vaak zelf niet eens te weten. ( lacht)

Wat was de meest onwaarschijnlijke situatie die je ooit hebt beleefd?

Goddaer: Dat was in Dour. De leden van Bloodhound Gang maakten er toen een sport van andere groepen in elkaar te slaan. Ze hadden te veel vodka gedronken en provoceerden iedereen die backstage rondliep. Terreur in de VIP-ruimte. Zelfs de security ging ervoor op de loop.

ONZE TIPS: De akoestische pracht van Neeka en Oblomow op 2/8. Femi Kuti en Thé Lau op 3/8. Buena Vista Social Club, N’Java en An Pierlé op 4/8. Maar de revelatie van die laatste dag zou wel eens de 34-jarige Galicische zangeres Mercedes Peón kunnen worden. Ze realiseert een wonderlijke en speelse fusie tussen de melodieuze rijkdom van de traditionals uit haar geboortestreek en een felle energie die aanleunt bij techno. INFO: www.folkdranouter.be