Dorothea Paas

We taxeren platen niet op hun naam, maar het mag gezegd dat Anything Can’t Happen een mooie is. De Canadese Dorothea Paas (idem) duwt zich op haar debuut van de kade af om onbelemmerd het vertrek van haar lief te betreuren, met een bokkige folkpopbries in de zeilen. Die valt te ontleden als een product van diverse (elektrische) gitaren en piano’s, (fretloze) bas en drums. Conventionele songstructuren hoeft u niet te verwachten, deze plaat laat zich veeleer als suite beluisteren. Maar het is Paas’ over de toonladder dartelende stem die de koers bepaalt, een klankbron die zich tussen Linda Thompson en Joni Mitchell in situeert. Nestel u moeiteloos in de eerste plaathelft (met het aandoenlijke titelnummer en veelhoekige Closer to Mine), en leer te leven met de iets stroevere tweede.