Donnybrook

Waar No Country for Old Men eindigde op het gebied van geweld en nihilisme, begint dit knokige knokdrama over twee venten die besluiten deel te nemen aan een vuistvechttornooi. In de rechterhoek: Jamie Bell als gemarginaliseerde legerveteraan met twee kinderen en een vrouw die aan de dope zit. In de linkerhoek: Frank Grillo als geweldjunk die de kost verdient als dealer. Regisseur Tim Sutton noemt zijn film’een Amerikaanse folkballade’ en sleurt je door de grimmigste trailerparken van de Midwest, om je met je beurs gebeukte neus in het bloed, het spuug en de sociale ellende te duwen. Donnybrook is een strak gestileerde film, inclusief bloedmooi camerawerk en een verheven soundtrack, die je de goorheid fysiek doet voelen. Alleen zijn de personages zo dun dat je ze van het scherm kunt blazen en lijkt het bij vlagen of Nicolas Winding Refn en Gus Van Sant samen een film hebben gemaakt maar in de montagekamer op de vuist zijn gegaan.