De tussenstand

Creatief Vlaanderen maakt de balans op van de AFGELOPEN maanden. Dat Andrea Croonenberghs begin dit jaar nog eens de krantenkolommen haalde, hoeft geen verbazing te wekken.

Zo’n redacteur redeneert: een gastrol in Familie is voor onze lezers boeiender dan het zingen, presenteren, acteren in theater, uitbaten van een Antwerpse b&b en ontwerpen van meubels waarmee jij de andere negentig procent van je tijd vult.

Andrea Croonenberghs: (lacht) Zoveel interviews heb ik er nu ook weer niet voor moeten geven, hoor. Maar er is wél wat aandacht geweest voor mijn ontwerpen van bijzettafels waarmee ik onlangs op de designbeurs BAD in Gent naar buiten ben gekomen. Vormgeving, esthetiek en interieur interesseren me al mijn hele leven mateloos. Ik heb ook een sterk geheugen als het op beelden aankomt. Hetzelfde met de telstaafjes uit de lagere school die ik in mijn ontwerp heb gebruikt: vijf is voor mij nog altijd geel, twee rood en tien oranje. (lacht)

Met jouw cultuurbeleving gaat het op en af, liet je me weten.

Croonenberghs: Het gebeurt dat ik drie keer in een maand naar het theater ga en dan weer maandenlang niet, afhankelijk van hoe druk ik het heb. Maar afgelopen najaar heb ik in de Lotto Arena bijvoorbeeld wel genoten van het concert van Kaleo, een mix van rock, folk en blues uit Ijsland. Snoeihard soms, maar vooral meeslepend, ook al dankzij de ongelófelijk goeie zanger. Weinig show of franje, gewoon goeie muziek.

Wat doe je als je je trommelvliezen wilt sparen of anderszins niet uit je zetel kunt worden losgewrikt?

Croonenberghs: Films kijken. Manchester by the Sea heeft veel indruk op me gemaakt. Weinig effecten, andermaal, maar wel een heel dramatisch familieverhaal dat met veel eenvoud in beeld is gebracht en geregisseerd en je bij je nekvel pakt. Met een weergaloze hoofdrol van Casey Affleck, die een gebroken man speelt wiens kinderen zijn omgekomen in een woningbrand. Daarnaast lees ik ook wel. Maar romans, dat komt er vooral tijdens vakanties van. De laatste moet Wil van Jeroen Olyslaegers zijn geweest, een heel beklijvend verhaal over lafheid en opportunisme tijdens de Tweede Wereldoorlog, en meeheulen met zowel het verzet als de collaboratie. De manier waarop hij Antwerpen in die tijd beschrijft, doet je vandaag anders naar bepaalde buurten kijken. Verder vind ik ook Herman Koch – spannende ontspannende literatuur – ideaal voor naast het zwembad.

De tussenstand

Waar of hoe men zijn achterstand ook maar inhaalt.

Croonenberghs: Wel, aangezien onze vorige vakantie nogal een lange was, hebben mijn partner en ik ook best wat musea bezocht. Eentje dat ik zeker wil aanraden, is de Fondation Pierre Gianadda in Martigny, een klein plaatsje in Zwitserland. Oké, het eerste wat je ziet, is het schreeuwlelijke gebouw uit de jaren zeventig. (lacht) Maar de sfeer is heel apart en we hebben er ook een mooie, tijdelijke tentoonsteling gezien die drie kunstenaars samenbracht: Monet, Munch en de Zwitser Hodler. Vooral de latere, brutere werken van Monet zijn me bijgebleven. Het moeten niet altijd waterlelies zijn.

De tussenstand
De tussenstand
De tussenstand

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content