Hoe als muzikant de muren van de lockdown niet op te lopen? Even peilen bij de Gentse bassist en rapper Owen Perry Weston, die met zijn akoestische hiphopgroep Ndugu deze week de single IDWIL uitbrengt.
Owen Perry Weston: Ik houd de moed erin door thuis veel te spelen en te schrijven, maar bij momenten komt de frustratie wel boven. Normaal had nu eigenlijk onze eerste lp moeten uitkomen. Wat betekent dat we al twee maanden volle bak zouden hebben gerepeteerd en de release hebben voorbereid. Het kwam heel dichtbij en dan plots ging het niet door. Dat was best confronterend.
In feite wed je dit jaar op twee paarden – sorry voor de flauwe woordspeling.
Weston:(lacht) Ik speel inderdaad ook in de groep Paard, en onze ep Zalm staat nog steeds voor 16 oktober gepland. Net als met Ndugu blijven we wel singles uitbrengen, in de veronderstelling dat veel mensen nu op zijn minst meer tijd hebben om nieuwe muziek te beluisteren. Met Paard hadden we dit voorjaar veel shows staan, die dus zijn afgelast. Drive-inoptredens? Vanuit ecologisch standpunt heb ik daar vragen bij. Ik denk dat zodra het weer mag aan kleinere concerten moet worden gedacht, buiten, voor vijfentwintig man of zo. Met Big Whoop, nog een andere band, hebben we enkele weken geleden een livesessie op een dak gespeeld – helemaal volgens de regels van de social distancing. Het deed enorm deugd om nog eens te kunnen sámenspelen. Want ook repetities zijn geschrapt.
Met welke andere muzikale geneugten vul je die leegte op?
Weston: Ik luister nog altijd heel graag naar Revenge of the Dreamers III, die compilatieplaat van Dreamville, het label van J. Cole. Op YouTube is een docu te vinden over hoe ze die plaat met een gigantische groep artiesten in tien dagen tijd in elkaar hebben gebokst. Sinds ik als tiener A Tribe Called Quest en de hele Native Tongues-beweging heb leren kennen, vind ik dat familiale aspect van muziek maken heel fijn. Het overstijgt de grenzen van een band en maakt dat de muzikanten nieuwe facetten van zichzelf blijven ontdekken. In de Gentse jazzscene zie je dat ook. Even denken. O ja, nu ik meer tijd heb, schuim ik op internet de Tiny Desk Concerts af.
Die bescheiden sessies in de kantoren van het Amerikaanse NPR Music.
Weston:Anderson Paak vond ik geweldig, en recenter ook Chika, een jonge rapster en zangeres. Ze is geboren op de dag dat The Notorious B.I.G. is gestorven, voor mensen die daar iets achter willen zoeken. (lacht) Ze brengt een blend van hiphop en r&b, en qua flow en teksten is ze super. Bij Tiny Desk had ze vier backingzangers mee, zo kreeg je constant prachtige harmonieën. Chika is een verademing omdat ze zich weer meer op de inhoud toelegt dan op de beats. YBN Cordae is ook zo iemand. Zijn debuutplaat The Lost Boy van vorig jaar is geweldig.
Iets anders: zou je al eens naar literatuur durven te grijpen?
Weston: Wel, ik ben Douglas Coupland aan het herlezen. All Families Are Psychotic is mijn favoriet: heel beeldend en absurd, met zalige onverwachte wendingen. Echt de moeite.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
