De Finse weduwe

Eerste zin IOp weg naar de eetkamer struikelde Clara bijna over de kat.

Brussel, 1869. Op korte tijd worden twee mannen vermoord. Iemand slaat hen neer, rijt hun buik open, stelt hen tentoon en laat een briefje achter, ondertekend met ‘Gods luitenant’. De slachtoffers zijn van goede afkomst én homoseksueel. Omdat de politie bang is voor een schandaal doet de jonge inspecteur François van Roosemael beroep op privéonderzoeker Henri Conscience. Met de hulp van een mooie Finse weduwe infiltreert Conscience in het milieu van Brusselse ‘sodomieten’. Conscience, die een getroebleerd verleden heeft en daarom ook zelf bedreigd wordt, komt samen met zijn huishoudster Clara de moordenaar op het spoor, niet zonder gevaar voor eigen leven.

De Finse weduwe is het tweede deel in Mark Cloostermans’ reeks over speurneus Henri Conscience. Hij inspireert zich daarbij telkens op een verhaal van Hendrik Conscience. Zo vertoont François Van Roosemael heel wat trekjes van Siska van Roosemael uit Consciences gelijknamige novelle. Daarin hekelt de schrijver de minachting die goed opgeleide Vlamingen voor hun eigen taal en cultuur koesteren.

Met Conscience – De terugkeer won Cloostermans in 2020 de Hercule Poirot Debuutprijs. Dit vervolg is al even fascinerend: rijke taal, sublieme psychologische portretten, dubbelzinnige boodschappen en een schitterende bijrol voor Brussel, in die tijd (de Zenne wordt overwelfd, het Justitiepaleis gebouwd) één grote gevaarlijke werf.