We blikken zes weken lang terug op het magische jaar 1969, samen met een artiest van vandaag die beïnvloed werd door een held van toen.

In 1969 daalde Led Zeppelin met zijn titelloze debuut voor het eerst over de rockwereld neer. Voor Tim Vanhamel is het beluisteren van die plaat veertig jaar later nog steeds een religieuze ervaring.

Led zeppelin – tim vanhamel

‘Mijn prilste herinnering aan Led Zeppelin is Dazed and Confused, een nummer van hun debuutplaat dat nog stamt uit de Yardbirdsperiode en dat Jimmy Page helemaal naar zijn hand zette. Die riff en die sound ( spontane imitatie): dat pakte mij al als klein jongetje. Zoiets wordt maar één keer gemaakt.’

‘Onvoorstelbaar is dat die plaat op twee dagen tijd en met belachelijk weinig geld is ingeblikt. En toch klinkt ze fantastisch gespeeld en gearrangeerd. Zo’n wijds geluid doet niemand hen na, zelfs niet in deze tijden van computers. Die riffs zijn duidelijk het begin van hardrock, maar je hoort er nog zo veel meer in – ook blues en folk. How Many More Times drijft op een vette, psychedelische groove. Met de heavy metal van Communication Breakdown is de band dan weer de seventies binnengetreden. Knal dat vandaag op de dansvloer en dat werkt nog steeds! Mauro, Dave ( Schroyen, drummer van Millionaire, nvdr.) en ik worden altijd gek als we dat nummer horen. Led Zeppelin, voor ons is dat religie.’

‘Meen je echt dat bladen als Rolling Stone deze plaat eerst afkraakten? Dan moeten ze nu ook niet meer afkomen, ha! Het enige wat je dan als jonge band kunt doen is: spelen, spelen en nog eens spelen. Het unieke aan Led Zeppelin is dat je doorheen dat complexe geluid elke keer weer geweldige melodieën hoort. Vaak gekopieerd, zelden geëvenaard. Zelf heb ik dat dan ook nooit geprobeerd, ik zou het niet kunnen en heb mijn eigen stijl altijd elders proberen te vinden. Vlak voor dit interview heb ik wel nog eens naar de eerste Led Zeppelin geluisterd en ik greep spontaan naar mijn gitaar om een en ander na te spelen. Zo lekker klinkt dat.’

‘Nog een mooie: enkele jaren geleden heb ik tot op twee meter van Jimmy Page gestaan. We speelden met Millionaire in Londen het voorprogramma van Foo Fighters en in de backstage vielen onze monden open. Brian May van Queen was er, én Jimmy Page! Dave en ik waren compleet starstruck. Hem aanspreken? Tegen helden van zo’n kaliber zou ik niet weten wat te zeggen, laat dus maar.’

Opgetekend door Hans Van Goethem