DE BABYFLUISTERAAR

Elke woensdag, vtm

Vorige week maakte het Federaal Kenniscentrum Gezondheidszorg bekend dat men na een studie van wetenschappelijke onderzoeken van over de hele wereld tot de conclusie was gekomen dat er geen enkel bewijs is dat homeopathie werkt. In het Radio1-programma De Ochtend werd daarop de woordvoerder van de vereniging voor homeopaten in Vlaanderen om een reactie gevraagd, en die was stellig: dat het FKG die mening was toegedaan, kwam gewoon doordat men daar de vele onderzoeken waarin het nut van homeopathie wordt aangetoond, had genegeerd.

Als het over alternatieve geneeswijzen gaat, raak je snel in een discussie waar geloven belangrijker is dan weten. For the record: de enige vraag die je je volgens ondergetekende met betrekking tot Ogilvie kunt stellen is niet of hij al dan niet helderziend is, maar of hij een oplichter is dan wel iemand die echt gelooft dat hij een gave heeft. Dat hij waarlijk op telepathische wijze met kindjes zou kunnen communiceren, lijkt ons toch meer dan een brug te ver, temeer daar uit de lange gesprekken tussen Ogilvie en zijn patiënten altijd blijkt dat de baby’s in kwestie veel diepere gedachten hebben dan je op basis van hun leeftijd zou mogen verwachten. Ogilvie heeft natuurlijk ook het voordeel dat zijn proefpersonen hem niet kunnen corrigeren: als een klein meisje een enthousiast dansje doet en de man zegt dat ze eigenlijk in haar binnenste een lofzang op haar nieuwe bed aan het houden is, wie zal hem dan tegenspreken?

Alvast niet de mensen die in De Babyfluisteraar in het tijdelijke hoofdkwartier van de therapeut in Vlaanderen over de vloer komen, want die zijn meestal ten einde raad. In de aflevering van vorige week zagen we bijvoorbeeld een moeder en een vader die sinds de geboorte van hun tweede kindje problemen hadden met hun andere dochtertje. Het meisje van twee was sinds de komst van de zuigeling nauwelijks nog in slaap te krijgen en lag ’s nachts vaak urenlang te krijsen. De situatie sleepte al twee maanden aan en omdat het koppel al vruchteloos bij echte dokters was langsgeweest, kwam het nu bij Ogilvie. We kunnen daar wel inkomen: na twee maanden zonder slaap zou wellicht zelfs de voorzitter van Skepp overwegen om zijn kritische geest opzij te zetten.

Eerst hield Ogilvie een privésessie met het kindje – hij kwam tot het verrassende besluit dat het meisje heel erg opmerkzaam is en bijvoorbeeld doorhad dat haar ouders gestresseerd waren – en daarna ging hij langs bij het gezin thuis. Wat daar gebeurde, was interessant. Ogilvie praatte er vooral met de ouders, ging na waar de oorzaak van het probleem lag – de moeder bleek nogal moeite te hebben om haar kind los te laten – en gaf enkele eenvoudige tips om de slaapkamer van het meisje aantrekkelijker te maken. Eigenlijk deed de helderziende daar niets meer dan wat iemand als ‘supernanny’ Wendy Bosmans in haar programma doet, maar dan overgoten met een bovennatuurlijk sausje en een hoop hocus pocus. Misschien zijn de ouders dus wel geholpen met de stoomcursus babypsychologie en tips die ze hebben gekregen, maar we vrezen dat een programma als De Babyfluisteraar vooral Ogilvie helpt om nieuwe gelovigen aan te trekken.

Lees nog meer recensies en bedenkingen in de blog Testbeeld op KNACKFOCUS .BE

STEFAAN WERBROUCK

‘Derek Ogilvie heeft het voordeel dat zijn proefpersonen hem niet kunnen corrigeren: geen peuter zal hem tegenspreken.’