FILM: *** EXTRA’S: **

(Boomerang/Dutch Film Works)

Film. Hideo Nakata is hot in Hollywood. De remake van Ringu scoorde niet onaardig aan de kassa, en zelf regisseert hij de Hollywoodversie van Ring 2. Bovendien is de Amerikaanse versie van Nakata’s Kaosu, Chaos (met Robert De Niro en Benecio Del Toro in de hoofdrollen) in productie en ook voor Dark Water werden de rechten door een Amerikaanse major aangekocht. Voor het meermaals bekroonde Dark Water baseerde Nakata zich, net zoals voor Ringu, op een verhaal van Kôji Suzuki. Ook Dark Water is een modern spookverhaal. Het vindt zijn oorsprong in stedelijke angst en terreur. Dark Water is inhoudelijk, stilistisch en structureel superieur aan ‘de dodelijke video’-prent. Meer nog dan in Ringu is het surreële verstrengeld met de dagelijkse realiteit. Een alleenstaande moeder wordt geterroriseerd door spookbeelden van een meisje dat de leeftijd heeft van haar dochter. Maar is het vreemde gedrag van haar dochter het resultaat van dezelfde spookverschijningen, of lijdt het meisje onder de scheiding van haar ouders? Nakata laat hier niet na de onderdanige situatie van de vrouw in de Japanse samenleving aan te kaarten. Ook het nijpende woonprobleem en de krappe behuizing ( Dark Water speelt zich hoofdzakelijk in een appartementsblok af) zijn hier meer dan alleen maar decor. Het gebruik van koele blauwe kleuren accentueert daarbij niet alleen de troosteloze situatie van de protagonisten. Het creëert tevens een ongemakkelijke en onheilspellende sfeer, waardoor de in okergeel gedrenkte flashbacks en bovennatuurlijke verschijningen hun effect niet missen. Ondanks de surreële horror overheerst melancholie in Dark Water, want voor het kind is het verlies van de ouders en/of de breuk van haar familie meer angstwekkend dan een spookbeeld.

Extra’s. Alles wat u ooit wilde weten over Hideo Nakata maar nooit durfde vragen, wordt verspreid over twee reportages met interviews. Verder nog een confrontatie tussen Nakata en Vincenzo Natali ( Cure, Cypher), een kort interview met de componist en een tweeëndertig pagina dik boekje vol foto’s en teksten.

Piet Goethals