Naast mensen gelukkig maken in ‘Debby & Nancy’s Happy Hour’ (zo, 20.50 – één) waakt Stany Crets er als jurylid bij de finale van ‘Comedy Casino Cup’ (vrij, 21.25 – Canvas) ook over dat de kandidaten zich niet wagen aan goedkoop scoren op andermans kap. Is misantropie niet aan hem besteed?

Erger je je aan gedemotiveerd personeel achter het loket?

Nee, ik schik mij daarnaar en probeer zulke situaties uit te zweten. Omdat ik me best kan inbeelden dat het niet om te lachen is, elke dag acht uur achter een oninteressant loket zitten. Toevallig ben ik de laatste tijd nogal veel bezig met administratief gedoe. Bijvoorbeeld een kleuterschool vinden voor onze zoon. Voor ons zit er óók niet anders op dan ’s nachts aan de schoolpoort te gaan aanschuiven. Of mijn bekendheid me tegenhoudt om zoiets te doen? Zolang je niet in zonnebril en glitterkostuum staat aan te schuiven, valt dat wel mee.

Schuilde er voor jouw zoon geboren werd een W.C. Fields in jou?

Absoluut. Vroeger hield ik vooral van kinderen als ze goed gaar waren. (grijnst) Maar sinds een paar jaar kan ik echt heel veel van kinderen hebben. Omdat ik nu begrijp dat die kinderen geen volwassenen zijn in een klein lichaam. Het is allemaal niet zo simpel voor hen. Ze komen nog maar pas piepen en krijgen ineens al die problemen op hun bord waar wij al jaren mee moeten leven. Helemaal in het begin weten kinderen echt nog niks – hoe ze moeten eten, hoe ze om aandacht moeten vragen – dus kan je ze niets kwalijk nemen.

Verkneukel je je wel eens in andermans miserie, die van Britney Spears bijvoorbeeld?

Natuurlijk, dat is als aapjes kijken in de zoo. Er is niets zo grappig als een zwakke mens die zich staande probeert te houden in het leven. Wat Britney betreft, tja, dat is nu eenmaal eigen aan een publiek persoon zijn. Al maak ik me evengoed de bedenking dat niemand echt verdient wat haar overkomt.

Geloof je dat de mens gedoemd is zichzelf te vernietigen?

Als we Al Gore mogen geloven, zijn we daar toch heel goed mee bezig, hé. Voor mijn zoon hoop ik dat we het nog een aantal jaar trekken. En het gebeurt allemaal op zo’n grote schaal dat het nauwelijks bevattelijk is. Ik wil gerust mijn steentje bijdragen, maar is dat alleen de oplossing? Daar mag dan wel iets tegen-over staan van de grote jongens, wier invloed volgens mij veel nefaster is.

Als iemand werklozen en allochtonen een plaag noemt, hoe reageer je dan?

Ik zal proberen duidelijk te maken dat de werkelijkheid genuanceerder is. Ik geloof niet in zwart-witstellingen of zondebokken zoeken. Iedereen draagt op de een of andere manier schuld. De problemen die je daar aanhaalt, illustreren hoe de maatschappij sinds een aantal jaar in elkaar zit. Dat sommige dingen scheefgegroeid zijn en dat het systeem eigenlijk te traag is om er iets aan te doen. Maar ik wil me niet laten opjagen door slogans, daar ben ik nooit gevoelig voor geweest.

Je klokt af op 58 procent misantropie. De computer meent dat de mensheid voor jou nog niet reddeloos verloren is.

Toch nog een hoopgevend resultaat, niet? (lacht) Of de feiten mij gelijk zullen geven valt af te wachten, maar ik schrijf de mens nog niet meteen af. Ik ben altijd een optimist geweest. Ik wil het niemand opdringen, maar ik denk toch dat de meesten moeten toegeven dat het leven een stuk aangenamer wordt als we allemaal een beetje de positivo uithangen.

Hoe erg haat u uw medemens? Ga het na op www.blogthings.com/howmisanthropicareyouquiz

Door Hans Van Goethem