Conscience – De terugkeer

Eerste zin Al was hij een dronkenlap, (…) al was hij niet het slimste kind van zijn ouders (…), al had hij een misdadiger alleen maar kunnen arresteren als die zich vrijwillig op het bureau aanbood, en al waren zijn reflexen door het gewicht, de drank en de leeftijd gaan haperen (…), toch moet gezegd dat George Albert Marcel Van Velden, veldwachter te Turnhout, zich die nacht onverwacht goed van zijn taak kweet.

In 1869 keert de 21-jarige Henri Conscience vanuit Londen terug naar Turnhout op vraag van zijn vader, de burgemeester van de stad. Nu er bij een paar erg gewelddadige inbraken ook doden zijn gevallen, vindt Henri’s vader het tijd dat er echt iets tegen de dieven- en smokkelbendes wordt ondernomen. Henri, die in Londen criminologie heeft gestudeerd, leidt het onderzoek. Hij is ook een erg gevoelige, getroebleerde jongeman die met een levensbedreigend geheim worstelt en zichzelf daardoor vaak verliest in twijfel en angsten. In zijn zoektocht naar de inbrekers-moordenaars krijgt hij hulp van Clara, een mooie huishoudster, die hem met haar nuchtere, levenswijze inzichten bij de les probeert te houden.

Conscience – De terugkeer is het eerste deel in de ambitieuze reeks die literair criticus Mark Cloostermans over speurneus Henri Conscience zal schrijven. Henri is – dat is u al opgevallen – een bijna-naamgenoot van schrijver Hendrik Conscience. Cloostermans laat zich voor elk boek inspireren door een van diens teksten. In dit boek is dat Houten Clara, een novelle uit 1850. Toch is De terugkeer niet bedoeld als een pastiche van de volksverheffende verhalen die Hendrik Conscience schreef. Het is een modern, psychologisch en literair mysterie vol complexe personages dat blijft verrassen door zijn unieke en persoonlijke stijl. De Vlaamse misdaadliteratuur heeft er met dit debuut een opvallende nieuwe stem bij.