Verre van mij om de verdiensten van Michael Bublé, Jamie Cullum, Harry Connick Jr. en Robbie Williams goes big band te bagatelliseren, maar toch gaat niets boven het origineel. En the real thing, dames en heren, is meer dan ooit en wellicht voor eeuwig en altijd Francis Albert Sinatra. Bublé moet niet klagen dat we hem met vergelijkingen om de oren slaan: je repertoire volstouwen met standards waar ‘The Voice’ definitieve interpretaties van bracht, is erom vragen. Hieronder: de beste Sinatraversies (in chronologische volgorde) van vijf klassiekers waar ook Bublé zich met wisselend succes aan waagt.

1 3 I’ve Got the World on a String (1953)

De wonderbaarlijke alliantie tussen Mr. S (toen 37) en sterarrangeur/dirigent Nelson Riddle (toen 31 en bekend voor zijn werk voor Nat King Cole) begon met deze song. Ted Koehler en Harold Arlen schreven hem in 1932 oorspronkelijk voor de Cotton Club in Harlem, maar Sinatra zette ‘m volledig naar zijn hand. Zijn joyeuze vertolking straalt een zelfvertrouwen uit dat aanstekelijk werkt en loopt over van het optimisme dat hij voelde bij de voltooiing van de opname van From Here to Eternity, de film die hem een Oscar zou opleveren.

Cd: This Is Sinatra (Capitol)

2 3 My Funny Valentine (1953)

Een van de onbetwistbare meesterwerkjes in de samenwerking tussen Sinatra en Nelson Riddle, wiens arrangement van deze song van Richard Rodgers (oorspronkelijk gecomponeerd voor de musical Babes in Arms uit 1937) van groot understatement getuigt. Sinatra brengt met zoete en warme stem een introspectieve lezing van de toch wel zeer ongebruikelijke tekst van Lorenz Hart, een liefdeslitanie die in feite één lange belediging is, tenminste voor wie de klassieke schoonheidsnormen hanteert. Sinatra geeft in zijn interpretatie van dit tedere loflied aan de fysieke onvolmaaktheid ( ‘Is your figure less than Greek / Is your mouth a little weak’) enkele prachtige staaltjes van zijn geroemde frasering die aan de melodie een vloeiende, ongebroken kwaliteit gaf.

Cd: Song for Young Lovers/Swing Easy (Capitol)

3 3 I’ve Got You Under My Skin (1956)

Een absolute topper in de Sinatracanon. De beukende sound van de koperpartijen in combinatie met Sinatra’s ritmische cadans zorgde volgens de exegeten voor ‘a transcendent moment in the history of popular music’. De song geeft je het gevoel dat je in Las Vegas vijf keer op rij de jackpot wint, zo vatte een bewonderaar deze uitbundige song samen, die naar een uitzinnig crescendo wordt gestuwd. De opwindende sound die Sinatra en Riddle voor deze Cole Portersong creëerden, werd vaak geïmiteerd maar nooit geëvenaard. Sinatra was pas tevreden met de 22e take en na afloop kreeg Riddle van zijn doorgaans onverstoorbare muzikanten een staande ovatie.

Cd: Songs For Swingin’ Lovers (Capitol)

4 3 Come Fly With Me (1957)

Een van de beroemdste deuntjes van Sammy Cahn (lyrics) en Jimmy Van Heusen (muziek), in die periode zowat de huisschrijvers van Sinatra. Dankzij de bruisende orkestraties van Billy May (vermaard voor zijn slurpende saxofoon en superassertieve blazers) swingt Frank als nooit tevoren terwijl hij de luisteraar in opperste vakantiestemming brengt met zijn zotte refreinen over ‘zuivere lucht, juichende engelen en exotische booze in het verre Bombay’. Pure perfectie.

Cd: Come Fly With Me (Capitol)

5 3 The Way You Look Tonight (1964)

De enige steengoede song op een teleurstellend album gewijd aan Oscarwinnende songs, is meteen ook een van de sublieme hoogtepunten uit de samenwerking Sinatra/Riddle, die in vijfentwintig jaar veertien albums opleverde. Dorothy Fields en Jerome Kern schreven deze droefgeestige song waarin iemand vooruitblikt naar de latere weemoed over een voorbije liefde, oorspronkelijk voor de musical Swing Time (1936) met Fred Astaire en Ginger Rogers. Sinatra zong al een eerste versie tijdens de oorlog, maar het is pas in dit nieuwe arrangement, geschreven in een lichte, swingende bui, dat hij er iets adembenemends van maakt. Jarenlang smeekten fans Sinatra om de song op concerten te brengen, maar ofschoon hij soms op de playlist werd gezet, heeft Sinatra de song nooit live vertolkt.

Cd: Days of Wine and Roses, Moonriver, and other Academy Award Winners (Reprise)

Door Patrick Duynslaegher