FRANCIS DUPEYRON

FR 1999, MET ERIC CARAVACA, JEAN-PIERRE DARROUSSIN, ISABELLE RENAULD. 22.45 – CANVAS

In C’est quoi la vie? speelt de Franse regisseur François Dupeyron enigszins vrijblijvend in op het bij onze zuiderburen door figuren als José Bové aangewakkerde debat over biologische versus industriële landbouw. In deze nobele meditatie over de relatie mens-natuur, tegen de achtergrond van de overlevingsstrijd van een moderne boerenfamilie in de Cévennes, spitst Dupeyron zich toe op drie generaties van boeren die onder eenzelfde dak wonen. Toch is dit zeker geen pastoraal of ecologisch pamflet, ook al worden er een aantal relevante vragen opgeroepen over de huidige landbouwcultuur, de tering van de winstmaximalisatie en onze veranderde kijk op de natuur. Dit rurale sprookje volgt het louteringsproces en de initiatie van Nicolas (Eric Caravaca), een zoekende twintiger, nauwelijks geïnteresseerd in boerderijwerk. Dat komt door zijn relatie met zijn vader, een stug en gesloten man, symbool voor een verloren generatie, slachtoffer van de quota opgelegd door een anonieme administratie in Brussel. De enige die nieuwsgierigheid bij Nicolas weet op te wekken, is zijn grootvader (Jacques Dufilho), een dichter-boer met een enorm respect voor de aarde. Dupeyron geeft geen pasklaar antwoord op de in de titel gestelde vraag, maar zijn film, met het accent op de zielenroerselen van zijn personages, is een bezinning over de kwaliteit van het leven, de keuzes en offers die we maken, gewoonlijk ten koste van onszelf en de natuur. De okerachtige, in een irreëel licht badende fotografie en de statische scopebeelden van de prachtige berglandschappen van de Cévennes geven dit drama nog een extra contemplatieve impuls.

Two Rode Together HH John Ford, VS 1961. Ford koppelt in dit The Searchers-achtige gewetensdrama het donkere thema van racisme aan bijtende ironie. Een van zijn meest cynische films, ook omdat de voor hem zo typische romantische kijk op het mythologische Westen ver weg blijft (14.30 – BBC 2) l The Last Castle H Rod Lurie, VS 2001. Ex-filmcriticus Lurie wist de acteerschuwe Robert Redford te strikken, maar zijn witte lokken gingen er niet af voor dit militaire gevangenisdrama. Redford is een voor de krijgsraad berechte generaal die een opstand organiseert tegen de met gewelddadige hand regerende gouverneur (Sopranos-acteur James Gandolfini). Opgeblazen standaardfilm die sterk leunt op Cool Hand Luke en The Dirty Dozen (20.25 – VT4) l Belly of the Beast (0) Siu-Tung Ching, CDN-HK, GB 2003. Steven Seagal wist zowaar Siu-Tung Ching te strikken, de man verantwoordelijk voor de acrobatische choreografieën in Hero, House of the Flying Daggers én regisseur van het legendarische A Chinese Ghost Story. Maar zelfs Ching krijgt geen leven in – o ironie – de buikige Seagal (21.10 – Kanaaltwee).

(L.J.)