Bremer/McCoy

‘Bremer/ McCoyis a Danish duo playing melodic and meditative dub-jazz’, zo staat het op hun site, en zo bent u meteen mee. Vier lp’s ver zitten Jonathan Bremer (contrabas) en Morten McCoy (piano, wurlitzer, iets met tapes), en elke keer doen ze hetzelfde: een nest bouwen voor oren die te hard geprikkeld en aan een zoutbadje analoge sereniteit toe zijn. En daar vlechten ze deze keer ook strijkers doorheen, met de haren mee, zachtjes richting gouden haard. Van minimalistisch design, jazeker, maar verre van eentonig en geenszins steriel. Keith Jarrett is een referentie, net als de Duitse toetsenalchemist Nils Frahm en een beetje Talk Talk. Muziekjes om bij te gaan zitten, hangen, liggen en nooit meer door te gaan. Tenzij voor wie een roadtrip van Twin Peaks naar Wim Mertens had gepland. Haast u dan.