Blijf bij ons

Eerste zin En toen zijn we gaan dansen.

Het is een zwoele, in alcohol gedrenkte wals waarmee Tsjechisch wonderkind Sindelka zijn novelle Blijf bij ons op gang trekt. Door de troebele ogen van een tv-presentator maken we op een feestje kennis met zijn verveelde vriendin Andrea en dier snobistische vrienden. De presentator schenkt hen een hagelwitte glimlach en uitgemolken grapjes, maar vanbinnen kolkt hij van misprijzen. Echtheid wil hij, en een beetje liefde als dat nog mogelijk is in dit valse leven. Misschien brengt een uitstapje naar het platteland soelaas en ja, de natuur biedt even rust, maar al snel meren zijn ‘vrienden’ aan in het buitenhuis en bevindt hij zich opnieuw in een gevangenis. Dansen en drinken, wat moet je anders nog?

Veel verhaal heeft Sindelka niet nodig. Hij kan leunen op zijn wervelend taalgebruik. Zijn zinnen bevatten zo veel cadans en literaire lagen dat hij James Joyce naar de kroon steekt. Vorig jaar riepen we zijn roman Metaalmoeheid nog uit tot boek van het jaar. Wie toen nog niet overstag ging, kan dit briljante verhaal als opstapje gebruiken.