VAN MUIZEN, MENSEN EN KUNST. Voor de vierde biënnale van Berlijn trekken curatoren Maurizio Cattelan, Massimiliano Gioni en Ali Subotnick de stad in, om er een verhaal zonder einde op het getouw te zetten.

Biënnale van Berlijn – Of Mice and Men

VANAF 25/3, AUGUSTSTRASSE, BERLIJN. INFO: WWW.BERLINBIENNALE.DE

Liefst drie curatoren moeten van de vierde Biënnale van Berlijn meer maken dan de zoveelste tentoonstelling op rij. In opdracht van het KW Instituut voor Hedendaagse Kunst zetten Maurizio Cattelan, Massimiliano Gioni en Ali Subotnick – het trio van de New Yorkse The Wrong Gallery – een ambitieus en vernieuwend project op, dat al in de lente van vorig jaar begon en waarvan de tentoonstelling Of Mice and Men nu de apotheose moet worden. De eerste wapenfeiten van de curatoren dateren van maart 2005. Toen verscheen er in het Duitse entertainmentmagazine Zitty een column van hun hand, terwijl ze voor de Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung met een dagboek begonnen. In september werd dan de Gagosian Gallery geopend, die om de vier weken met een nieuwe tentoonstelling uitpakt. Ondertussen publiceerden de drie ook nog Checkpoint Charley, een lijvig boek met werk van de meer dan 700 kunstenaars die tijdens de voorbereiding van deze Biënnale de revue passeerden.

Maar op 25 maart opent dus de echte tentoonstelling. Of Mice and Men toont werken van meer dan 70 kunstenaars uit vier generaties en neemt de bezoekers mee naar verschillende omgevingen vol uiteenlopende ervaringen. De misschien toch wat hoogdravende verwijzing naar de welbekende frase van de Schotse schrijver Robert Burns en John Steinbecks gelijknamige roman toont volgens de curatoren dat de expo een tragisch verhaal zonder einde is, een absurd theaterstuk waarin kunstenaars en bezoekers elk hun rol spelen. Wat ze daarmee ook mogen bedoelen. Concreet betekent het vooral dat Of Mice and Men niet één centraal thema heeft, maar dat de kunstwerken bij elk individu universele vragen zouden oproepen. Maar gaat het niet altijd over geboorte en verlies, dood en overgave of verdriet en nostalgie?

De betrokkenheid van de toeschouwers moet nog verhoogd worden door de ongewone setting. Cattelan, Gioni en Subotnick hebben de officiële exporuimtes links laten liggen en sturen de kunst het dagelijkse leven in. Op twaalf locaties langs de Auguststrasse in het hart van Berlijn worden de werken ondergebracht in scholen, appartementen, kantoren en voormalige fabrieken, allemaal om de hele geschiedenis van de stad in herinnering te brengen. Vandaar trouwens dat de drie curatoren dit jaar ook oudgediende artiesten een plaats geven naast het jong geweld. Ambities heeft de vierde Berlijnse Biënnale zat, bezoekers meer dan waarschijnlijk ook. Maar of het de beoogde ‘vreemde straatkermis volgend op de scherpe afdaling in de spiralen van de tijd’ zal worden, valt af te wachten.

Barbara De Coninck