MOOI VERPAKTE LEGE DOOS. HET VEELBESPROKEN DEBUUT VAN PLUM SYKES, HET ENGELSE ANTWOORD OP CANDACE BUSHNELL, BIEDT VEDERLICHT VERMAAK OM EEN LICHTZINNIGE WERELD.

PLUM SYKES

Vassallucci, 320 blz., a 16,50

Bergdorf Blondes

625.000 dollar kreeg juffrouw Plum Sykes voor de Noord-Amerikaanse rechten op haar debuut, Bergdorf Blondes, meteen een van de grootste deals in de geschiedenis van de literatuur. Het is dan ook weinig verwonderlijk dat Sykes met veel toeters en trompetten wordt aangekondigd als de nieuwe chroniqueur van New York, het Engelse antwoord op Candace Bushnell zeg maar, net nu Sex and the City afgelopen is.

Bergdorf Blondes is een verderlicht, verbloemd autobiografisch relaas van Sykes’ Vogue-avonturen in Manhattan waar ze over mode en Hollywood schrijft. Een glamourverhaal dus over de prinsessen van Park Avenue die van cocktailparty naar modeshow huppelen en met één oog onophoudelijk op zoek zijn naar een geschikte echtgenoot. ‘ Bergdorf Blondes is een boek waarvan er te weinig bestaan. Je moet het lezen als je eens goed wil lachen en als je meegenomen wil worden in een wereld die superchic en superglamoureus is’, aldus de schrijfster. Het is deels een ode aan die lege maar modebewuste wereld en deels een satire op zijn betekenisloze waarden: ‘Mijn boek is allerminst een afrekening met het milieu. Het is geen cynische maar een ironische kijk op een wereld vol glitter, een wereld die mensen al te vaak wegtrekt van de zaken die echt tellen. Het zou ongesofisticeerde lezers een les meegeven, maar ik meen wel dat privé-vliegtuigen, vipfeestjes en limo’s niet per definitie slecht zijn, hoewel ze nooit het gebrek aan veel belangrijkere zaken kunnen goedmaken. Ik geef een geaffectioneerde blik op een interessante wereld, die intellectueel heel wat minder stimulerend is.’

Sommige critici zijn laaiend enthousiast over Sykes’ debuut. Publisher’s Weekly noemt het een ‘savvy and viciously funny trip into a glittery, glitzy world we sure wouldn’t want to live in – but by which we’re more than happy to be vicariously consumed’, en hare hoogheid Bitchnell spreekt over ‘Bright and funny, Bergdorf Blondes is haute couture chick lit’. Wij zijn veel minder enthousiast. We hebben niets tegen zoveel lichtvoetigheid ( Clueless bewees al dat een tongue-in-cheek-analyse van de jonge, rijke en glamoureuze mensen bijzonder grappig kan zijn), en gepast gebracht zou het eigenlijk onmogelijk moeten zijn om niet geëntertaind te worden door een vrouw die eufemistisch naar orale seks verwijst met ‘naar Rio gaan’, die meent dat wodka een voedingsgroep is, en glamour als het eerste gebod beschouwt. Helaas, helaas, Bergdorf Blondes is nergens grappig. Misschien speelt het déjà vu, misschien mist het boek een beetje venijn, misschien heeft Bergdorf Blondes het hart niet op de juiste plaats en is het winstbejag van Sykes net iets te duidelijk. Misschien, juffrouw Sykes, bestaan er net iets te veel vederlichte glamourverhalen. Hans Comijn

Hans Comijn

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content