Film: **** Extra’s: **** (Walt Disney Classics)

Na Sneeuwwitje is dit de tweede animatieklassieker waarvoor de Disneystudio alle registers opentrekt, diep in de archieven duikt en de interactieve technologie maximaal benut om van de digitalisering een unieke uitgave te maken die de bioscoopervaring ver achter zich laat. Niet verwonderlijk dat de studio voor deze tekenfilm uit 1991 de grote middelen inzet: net als Snow White and the Seven Dwarfs (anno 1937 de eerste avondvullende tekenfilm) luidde ook Beauty and the Beast een keerpunt in voor Disney: met deze betoverende bewerking van een populair sprookje zette Jeffrey Katzenberg op spectaculaire wijze de renaissance in van de animatieafdeling (die in de jaren tachtig in een diep dal was terechtgekomen), zag Hollywood opnieuw brood (én prestige) in animatie en werd de kunst van de merchandising naar ongekende hoogten gevoerd, met als succesvolste afgeleid product een Broadwayversie waarmee Disney ook die verwaarloosde entertainmentsector ging koloniseren.

Van de film die dit allemaal mogelijk maakte, offreert deze feestelijke ‘Speciale Uitvoering’ niet minder dan drie versies. Naast de originele bioscooprelease is ook de work in progressprint te zien (dezelfde soundtrack als de voltooide versie, maar met veel geanimeerde potloodschetsen, wat bijzonder goed de diverse fasen en het titanenwerk van de animatiekunst voelbaar maakt) en de digitaal opgepoetste nieuwe editie (dit jaar uitgebracht in de IMAX-zalen) die door toevoeging van een extra liedje ( Human Again) met walsende borstels en kookgerei zeven minuten langer duurt.

Dat animatie bij uitstek een groepskunst is, blijkt overduidelijk op het commentaarkanaal: coregisseurs Kirk Wise en Gary Trousdale, producer Don Hahn en componist Alan Menken putten zich uit om zoveel mogelijk creatieve bijdragen van een leger aan medewerkers vermeld te krijgen. Een tweede disk met extra’s spit niet alleen het productieproces van deze film uit (met ruime aandacht voor de grensverleggende computeranimatie bij de befaamde balzaalscène), maar neemt ons ook mee achter de schermen van de Disneyanimatie, speurt naar de wortels van de klassieke tekenfilms en probeert ons allerlei Disneyproducten aan te smeren. De jongere kijker wordt tussendoor getrakteerd op allerlei interactieve spelletjes en de hele rondleiding gebeurt aan de hand van speels geanimeerde menu’s die gebruik maken van twee belangrijke visuele motieven uit deze tekenfilm (de spiegel en de roos). Je kan de film, de menu’s en de extra’s zowel in het Nederlands als in het Engels bekijken.

door Patrick Duynslaegher