Bananasplit

PETER VAN ASBROECK (hier samen met HANS OTTEN). 'Achteraf moet iederéén ermee kunnen lachen.'

Vanaf maandag 30/8, VT4

U kunt zich dit najaar maar beter met enige achterdocht op straat begeven. Niet alleen de oudjes van Benidorm Bastards zijn opnieuw op pad om onschuldige voorbijgangers in de luren te leggen, ook een oudje uit het genre zelf trekt er weer op uit. VT4 gaat namelijk van start met Bananasplit, de oermoeder van alle candidcameraprogramma’s, waarvan de titel alleen al bij iedere Vlaming die in de jaren 80 opgroeide meteen het beeld oproept van de besnorde Ralph Inbar die aan een beetgenomen Nederlander een zilveren cameraatje uitreikt. Inbar werkte niet mee aan deze update, wegens in 2004 door de grootste grappenmaker van het universum bij zich geroepen, maar zijn rol wordt overgenomen door Hans Otten en Peter Van Asbroeck. En die beloven alvast dat ze de sfeer van toen opnieuw willen oproepen.

Hans Otten: We hebben natuurlijk een hele hoop Bananasplits herbekeken om ideeën op te doen, en dan valt toch op dat het tempo in de jaren 80 een stuk lager lag dan vandaag. Om niet te zeggen dat je na één aflevering in slaap valt. (Lacht) Onze versie moet dus een tikkeltje moderner worden. De feelgoodfactor van toen hebben we wel geprobeerd over te nemen. De voorbije jaren zijn er natuurlijk een hoop verborgencameraprogramma’s geweest, zoals Benidorm Bastards of Trigger Happy, maar die zijn toch veeleer voor een nichepubliek bestemd. Bananasplit moet voor de hele familie leuk zijn.

Wat is voor jullie de perfecte verborgencameragrap?

Peter Van Asbroeck: De belangrijkste voorwaarde is dat achteraf iedereen er-mee moet kunnen lachen, ook en vooral het ‘slachtoffer’ zelf: je mag de mensen wel bang maken, maar ze mogen niet kwaad worden. En daarnaast moet je erin slagen de persoon die beetgenomen wordt tot op het einde alles te laten geloven. In de eerste aflevering zit bijvoorbeeld een grap met Jan Verheyen (waarin de regisseur tijdens een photoshoot zijn vrouw ‘hulpeloos’ in een luchtballon ziet wegvliegen; nvdr.) en daar zie je hem naar de politie bellen om hulp. Wij hebben hem dat laten doen, maar als je goed oplet, zie je dat iemand van het team dan zijn gsm overneemt om de agent in kwestie stilletjes te laten weten dat het maar om te lachen was.

Otten: Ik denk dat een verborgencameraprogramma als Bananasplit daarom op productioneel vlak een van de moeilijkste dingen is die je voor tv kunt doen. Bij Benidorm Bastards zijn de grappen kort en draait alles rond de eerste reactie van de beetgenomen mensen, wij vertellen echte verhaaltjes waarbij we naar een clou toewerken. Zo’n grap als die van Verheyen, daar zijn we drie maanden lang mee bezig geweest, hé, om ervoor te zorgen dat alles zo geloofwaardig mogelijk zou lijken. Zeker bij BV’s moet je op je tellen passen, want die zijn extra op hun hoede.

Jullie doen iedere week ook één klassieke grap uit het origineel over: werken die nog?

Van Asbroeck: Niet allemaal. De grap waarbij iemand zijn fiets vastzet tegen een paal en wij die dan vlug óver de paal hangen, blijft werken, maar andere dingen zijn gedateerd. Zo heeft Inbar zich ooit als een grote vogel verkleed om dan in een park aan mensen te gaan vragen of ze hem wilden helpen om te vliegen: daar hebben wij ons niet aan gewaagd.

Otten: Mensen zijn ondertussen wel een en ander gewend. Je ziet ze soms zelfs letterlijk in de vuilnisbakken of tussen de planten snuffelen om te zien of er geen camera’s in zitten. We hadden ook een grap bedacht waarbij we een flitspaal in de buurt van de luchthaven van Deurne naar de hemel hadden gericht om zogezegd vliegtuigen die te snel gingen te betrappen, maar dat was er blijkbaar over. We hadden zelfs ‘echte’ foto’s gemaakt, maar er zijn toch maar een paar mensen ingetrapt.

(S.W.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content