David Binney Evenveel plaat als stalenwaaier: de New Yorkse saxofonist en producer David Binney biedt hier zowel mellow, gezongen ballades en abstracte funk als nijdige koperduels en elektrische gitaarnoise.
De Pauw: Op die Jarrrettverzamelaar staat alles door elkaar, bij David Binning was dat gewoon het concept. Maar dat kan ik wel hebben. Dit is weer zo’n plaat die ik heel vaak draai. Dat nummer Speedy’s 9 Is 10: enorm opzwepend hoe drummer Jim Black daarin loos gaat. Weet je, ik moet weer denken aan wat ik daarnet zei, over een kind van de jukebox zijn. Indertijd woonde mijn grootmoeder bij ons thuis in en gingen mijn ouders dansen in het weekend. Mijn vader bracht altijd vinylplaatjes mee van La Maison Bleue, een belangrijke platenzaak in Brussel. Wat zat daartussen? Oorlogsmuziek, zoals we dat noemden: muziek die we via de Amerikanen hadden leren kennen. Fats Domino, Frank Sinatra, al die hitjes. Chiclettenmuziek. Maar goed, op zo’n jukeboxstaak konden er tien plaatjes, goed voor een halfuur muziek. Dan was het eerst bal thuis voor ons, de kinderen, waarna mijn ouders de deur uit gingen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
