Ayka

Een ijzige winter teistert Moskou. Pasgeborenen worden in doeken gewikkeld tot ze eruitzien als dikke rupsen. De pas bevallen Ayka vlucht stiekem uit de materniteit, hoewel ze amper op haar benen kan staan. Alleen al de ijzersterke ouverture maakt deze sociaalrealistische Russische film de moeite. Ayka komt uit Kirgizië en beschikt niet over verblijfsdocumenten. Om enkele agressieve woekeraars te kunnen terugbetalen zoekt ze naar werk met een nog grotere verbetenheid dan de jonge Rosetta in de gelijknamige Gouden Palm-winnaar van de broers Dardenne. Ook stilistisch lijkt Sergej Dvortsevoj op de Belgische broers: de handcamera klampt zich vast aan een hoofdpersonage dat zwaar wordt beproefd maar weigert te breken. Net als Émilie Dequenne won Samal Jesljamova in Cannes de prijs voor beste actrice. Het bleef wel bij die ene prijs, want Dvortsevoj verliest het overzicht door zich wel erg fanatiek te concentreren op het levendig in beeld brengen van Ayka’s extreme lijdensweg.