HELP DE RIJKEN. En haal de dvd van ‘Arrested Development’ in huis, een bijtende en uiterst inventieve sitcom over een miljonairsfamilie met problemen. Véél problemen.

Arrested Development Seizoen 1

REEKS: **** EXTRA’S: ****

Als vastgoedontwikkelaar George Bluth in de gevangenis belandt omdat hij zijn bedrijf heeft gebruikt om zichzelf en zijn gezin te verrijken, is het aan zoonlief Michael om orde op zaken te stellen. Helaas ondervindt hij een hoop tegenkanting bij zijn pogingen om de Bluth Company respectabel te maken, niet van het gerecht maar van de familie zelf: zijn moeder, zus en broers zijn immers niet zomaar bereid om de vetpotten uit handen te geven.

Arrested Development toont nog maar eens hoe de Amerikaanse tv Hollywood overvleugelt. Producent van deze sitcom is immers Ron Howard, regisseur van de universeel afgekraakte verfilming van The Da Vinci Code en van doodbrave films als Apollo 13 en A Beautiful Mind. Terwijl Howard in de bioscoop elk risico schuwt, is zijn tv-werk (Howard is ook producent van 24) baanbrekend. Arrested Development heeft bijvoorbeeld meer weg van een documentaire dan van een sitcom: alles is gefilmd met één camera, er wordt voortdurend gegoocheld met archiefbeelden, krantenartikels en grafieken, en er is een commentaarstem (Howard zelf) die duiding geeft. Bovendien valt er nergens een lachband te bespeuren: die hebben de makers weggelaten om het tempo op te drijven. De grappen vliegen je dan ook om de oren: cynische oneliners ( ‘The SEC is making him out to be some kind of mastermind, which, believe me, he’s not. The man can barely work our shredder’), ongemakkelijke stiltes, pure slapstick, verwijzingen naar de actualiteit, films of andere tv-series, het is niet bij te houden. De eerste paar afleveringen weet je nauwelijks wat je overkomt, maar zodra je mee bent, speel je zelf voor lachband. Ook heel origineel is de ‘Next On… Arrested Development’ op het einde van elke aflevering, waar je een paar scènes te zien krijgt die meestal helemaal niet voorkomen in de volgende episode maar die wél belangrijk zijn om het verhaal te begrijpen.

Tussen alle geïnspireerde waanzin door slaagt Arrested Development er ook in om te ontroeren. De manier waarop de relatie tussen Michael en zijn zoon George Michael (!) wordt neergezet – hoe de zoon wanhopig probeert de fouten van zijn vader te vermijden – is prachtig. ‘Als de VRT er niet was, dan zouden we overspoeld worden met Amerikaanse rommel’, zo verklaarde Tony Mary onlangs. Waarna hij F.C. De Kampioenen nog een rondje liet draaien.

Stefaan Werbrouck