Wim Delvoye, Cloaca New & Improved, Migros Museum, Limmatstrasse 270 in Zürich, tot 14/10. …

Wim Delvoye, Cloaca New & Improved, Migros Museum, Limmatstrasse 270 in Zürich, tot 14/10. [{phone}] +41-12 77 20 50 en www.migrosmuseum.ch// Un art populaire, Fondation Cartier, bvd Raspail 261 in Parijs, tot 4/11. [{phone}] +33-142 18 56 51 en www.fondation.cartier.fr// The other Modernism, De Chirico & Savinio, Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Grabbeplatz 5 in Düsseldorf, tot 2/12. [{phone}] 49-21 18 38 10// Katharina Fritsch en Surrealism, Desire Unbound, Tate Modern, Level 4, Bankside in Londen, tot 9/12 en tot 16/12. [{phone}] 44-20-78 87 80 00 en www.tate.org.uk// Jean Dubuffet, Centre Pompidou, rue Beaubourg 19 in Parijs, tot 31/12. [{phone}]33-144 78 12 33 en www.centrepompidou.fr// Altars and Shrines of the World, Museum Kunst Palast, Ehrenhof 4 – 5 in Düsseldorf, tot 6/1. [{phone}] 49-211 899 62 60 en www.museum-kunst-palast.de// Duane Hanson, More than Reality, Schirn Kunsthalle, Römerberg in Frankfurt am Main, tot 6/1. [{phone}] 49-692-99 88 20 en www.schirn.de//

Dit weekend ging in Brussel de horrortentoonstelling Körperwelten van de Duitser Gunther von Hagens van start. Met zijn geplastineerde lijken oogst de anatomieprofessor overal ter wereld zware kritiek. Hij zou, onder pseudo-wetenschappelijke voorwendsels, morbide freakshows op touw zetten. De reality-gruwel van ‘de necrofiel’ staat nog tot eind februari te kijk in het slachthuis van Anderlecht.

De Antwerpse schepen van Cultuur Eric Antonis wil 20 tot 50 miljoen bij elkaar krijgen voor het op stapel staande Museum aan de Stroom. Het MAS zou in 2005 operationeel moeten zijn.

In Lübeck is een schilderij van Jacob Jordaens ontdekt. Het 17de-eeuwse Offer van Isaac circuleert al sinds 1817 in de Noord-Duitse stad.

In Tate Britain loopt tot 3/3 een expositie met beeldhouwwerk uit de Middeleeuwen. Image and Idol is de vrucht van een samenwerking tussen historicus Phillip Lindley en kunstenaar Richard Deacon.

Neue Nationalgalerie, Potsdamer Strasse 50 in Berlijn, van 1/10 tot 6/1. [{phone}]49-30-266 26 62 en www.warhol-retrospective- berlin.de

Hét culturele herfstevenement van Berlijn wordt ongetwijfeld de omstandige Warhol-retrospectieve in de Nationalgalerie. Twaalf jaar geleden was er een eerste groot overzicht in het MoMa in New York, intussen wordt alsmaar duidelijker hoe verstrekkend de invloed van de witharige popkoning is geweest. Niet alleen is veertien jaar na zijn dood een Warholeske, speelse omgang met de massacultuur alomtegenwoordig, ook de nogal cynische art-of-making-money, Warhols geprefereerde bezigheid, kent volop navolging.

De telg uit het Tsjechische migrantengezin besloot ooit datgene te schilderen wat hem het meest bekoorde: colaflessen en dollarbiljetten. In ’63 richtte hij The Factory op, een pleisterplaats voor rijkeluiskinderen, hoertjes, travestieten en mislukte kunstenaars. Er werden films gemaakt _ Sleep, Kiss en Eat _ en massa’s zeefdrukken die alleen nog door Warhol werden gesigneerd. Vijf jaar later joeg een volgeling Warhol een kogel door het lijf. Maar de meester kweet zich verder van zijn taak als imagokunstenaar en deed het incident af met een laconiek ‘het is allemaal televisie’. Later beweerde hij ook nog dat zijn werk hem volkomen koud liet, en dat hij zijn publiek liefst zoveel mogelijk wilde vervelen.

Het chronologisch overzicht in Berlijn begint met zwart-witschilderijen uit de vroege jaren zestig. De zelfportretten en de Campbell’s Soup-blikken zijn present, samen met de Thirteen Most Wanted Men en de Suicide-, Car Crash-, Electric Chair en Race Riotreeksen. En natuurlijk zijn er ook de portretten van beroemdheden als Marilyn en Mao, en de Flowers-series. Kortom: het hele imperium van het 20ste-eeuwse stardom en de opmars van de beeldenconsumptie onder één dak.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content